12 vinyls x BMX schottkey

1. Talk Talk-Spirit Of Eden
2. Electribe 101-Electribal Memories
3. Tangerine Dream-Rubycon
4. Carl Craig-More Songs About Food And Revolutionary Art
5. Keith Jarrett-The Köln Concert
6. Mr.Fingers-Ammnesia
7. Eyeless In Gaza-Photographs as Memories
8. Cocteau Twins-Heaven or Las Vegas
9. Isaac Hayes-Hot Buttered Soul
10. Guns Ν’ Roses-Appetite For Destruction
11. Brian Eno-Discreet Music
12. Cybotron-Enter


1. Αδικημένο γκρουπ, νομίζω. Μ’αρέσουν τα εξώφυλλά τους. Είναι όπως ακούγονται.
2. Μου θυμίζει πολλά πράγματα αυτό το βινύλιο, νομίζω ένα καλοκαίρι πιτσιρικάς στη Σκιάθο, μια διαδρομή στην Εύβοια το 2005, άπειρες αναμνήσεις.
3. Από τα πρώτα βινύλια που αγόρασα ποτέ. Κι από τα πρώτα ηλεκτρονικά ακούσματά μου. Νομίζω ότι γι’αυτό το συγκεκριμένο, φταίει ο Γιάννης Πετρίδης..
4. Best record emmm..ever?
5. Το άκουσα ξανά πρόσφατα, κάποιες μέρες που ήμουν άρρωστος στο κρεβάτι. Κρατάει καλά ακόμα. Αξίζει να το έχεις σε βινύλιο.
6. Ο κύριος Larry Heard είναι ένας σπουδαίος μουσικός. Και το συγκεκριμένο άλμπουμ από αυτά που εδραίωσαν τον house ήχο στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Quality.
7. Χωρίς σχόλια.
8. Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε άλλος δίσκος τους. Η 4AD ήταν κορυφή σε αισθητική.
9. Ω, πόσο μ’αρέσει ο Isaac.. Η καράφλα του πιάνει όλο το εξώφυλλο, αλλά ο ήχος εδώ είναι 3D. Το βάζεις να ακούγεται και πας αλλού. Αν έχεις και παρέα, ακόμα καλύτερα. Πας στο δωμάτιο παραδίπλα.
10.Το πρώτο LP που αγόρασα ποτέ (δε θέλω σχόλια). Στα 13 μου, από ένα δισκάδικο στη Χαλκίδα. Επιστρέφοντας σπίτι (με το τρένο), και βάζοντας τον δίσκο στο πικάπ, ένιωσα σαν να βυθίζομαι στην πιο μαύρη νύχτα. Ο δίσκος με τρόμαξε, ήταν κάτι το υποβλητικό. Δεν θυμάμαι να τον έχω ακούσει ξανά μετά το 1988.
11. Χμ, προσπαθώ να θυμηθώ γιατί διάλεξα να αγοράσω αυτό το LP. Ίσως οι εκδοχές του στον Pachelbel, ίσως ένα άρθρο που είχα διαβάσει για τους τρόπους που ηχογραφούσε ο Eno. Παράξενος δίσκος.
12. Essential. Κάπου εδώ τα πάντα αλλάζουν. Ακούγεται ακόμα σαν κάτι φουτουριστικό. Και κυκλοφόρησε το 1983..


'Ογδοος έπαιξε ο Schottkey,
ευχαριστούύμε!