Σελίδες

13.6.10

πρωινο ονειρο που ευχομαι να συνεχισει αποψε γιατι ηθελα παρα παρα πολυ να δω τη συνεχεια αλλα ξυπνησα. διαβαζα βιβλιο, την οικολογια του φοβου του μαικ ντειβις, το οποιο ειχε μεταλλαχθει σε μυθιστορημα, αλλα ξεκιναγε με την ιδια φραση "once or twice each decade, Hawaii sends Los Angeles a big wet kiss" και μαλλον ολο το ονειρο ηταν στη Χαβαη αλλα η Χαβαη ηταν το σκηνικο απο τους 29 φοινικες, ερημος, μοτελ, αυτοκινητοδρομοι, δηλαδη το μονο που πηρε απο τη Χαβαη ειναι το καφε της αμμου, τους φοινικες και το γαλαζο, ολα ταλλα σκατα. Συνεχεια κοιταγα να δω ποσο εχει ακομα μεχρι να τελειωσει, και ελεγα απο μεσα μου ααα κοιτα να δεις ποσο γρηγορα εφτασα 40 σελιδες πριν το τελος και μια κοιταγα τις σελιδες, μια διαβαζα για την γκομενα που ηθελε να μπηξει με ακριβεια ενα ξυλινο σουβλι στο ματι του μαστορα της ο οποιος το ανοιγε μονος του με τα δαχτυλα και για πολυ ωρα ηταν ενα ματι και γυρω γυρω το κοκκινο μερος του μεσα τεντα και ταυτοχρονα σκεφτομουν οτι ειναι τελειως ακυρο να ειναι τοσο ανετος ο τυπος και μετα θυμομουν οτι φυσικα θα βλεπω ονειρα με σουβλια και τετοια α. με τοση κουραση/αυπνια και β. με τις μαλακιες που νομιζω οτι καταλαβαινω οταν διαβαζω (ξυπνια) και τελικα την ωρα που ειναι να σηκωθω το πρωι και λεω μα τι καλο το ονειρο παλι κοιτα να μην το ξεχασεις μπας και το συνεχισεις, το ξεχναω μπαμ και μου μενει μια εικονα και μου σκαει ολη μερα, σημερα ηταν το γουρλωτο ματι και δε μου αρεσε παρα πολυ, αλλα το συνεχιζα ανετα το ονειρο.
καπου εκει μεταξυ υπνου και ξυπνιου προχθες συνειδητοποιησα οτι ειμαι τρια κατι γιατι κουνησα το χερι μου και την ιδια στιγμη το αριστερο μερος του εγκεφαλου ελεγε σκατα εγω δεν εδωσα εντολη να κουνηθεις γιατι κουνηθηκες (που σημαινει οτι κατι εδωσε εντολη να κουνηθει το χερι) και το πισω μερος του εγκεφαλου παρατηρουσε το αριστερο και το αγνωστου προελευσεως και τα κογιοναριζε ασχημα και ελεγε καλα κανει η grace που ψαχνει να βρει ποσες μερες μπορει να ζησει κανεις χωρις υπνο και στα καπακια με επιασε φοβος οτι και καλα απο δω και περα θα περπαταω τριπλη.
αχ εκεινο το ονειρο με τον αρθουρ ρασελ που μου επαιζε τσελο και μου τραγουδαγε γιατι ημουν στενοχωρημενη. τι να κανω για να ξαναπαει μια;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου