να γραψω για το σημερινο ονειρο, καθολου ενδιαφερον, παλι τη μητερα μου ειδα. Ειναι σταθερη καθε βραδυ σε διαφορετικα σκηνικα. Χθες ειμασταν σε ενα εργαστηριο με ολες τις φιλες μου και τις αδερφες μου. Το μερος ηταν σαν κατασκηνωση αλλα σε πολυκατοικια, η οποια ειχε και αρκετο πρασινο και πολλους διαδρομους φυσικα, κλασσικα, και πολλα σκαλοπατια, και πολλα μπαλκονια που πατανε στο εδαφος σαν το μπαλκονι της babe απο το dirty dancing στο οποιο ανεβαινα με περισσια ανεση εχοντας πληρη συνειδηση του οτι φορουσα μαλλινες γκρι σκουρες γκετες πανω απο τη γκρι μου φορμα με μποτες ψιλοτακουνες α λα γουεστερν και κρατουσα τσιγαρο στο χερι και ελεγα απο μεσα μου, κοιτα τι κανει το ατομο ανεβαινει στο περβαζ ανετα. Μετα το μπαλκονι εγινε περιπου το μπαλκονι που εμενα με την κατερινα στη θυρασια και λιγο το μπαλκονι της σοφιας στη μανη και η μητερα μου κραταγε το ΦΕΚ το οποιο ειχε περιεχομενο ομως την εφημεριδα του εικαστικου επιμελητηριου και μου εδειχνε μια προκυρηξη ενος διαγωνισμου και μου ελεγε οτι επρεπε να παρω μερος εκει με τη στελλα και μου φανηκε καλη ιδεα. Σε ολη τη διαρκεια της ιστοριας περναγαν αναμεσα μοντελα σε πασαρελα, κυριαρχο χρωμα το πρασινο και το μαυρο με λιγα ασπρα και κοκκινα μερη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου