κοιτάζω απέναντι και βλέπω τους δύο λόφους του λυκαβηττου, δεν ειναι κοντα, μεσολαβουν τεσσερεις πεντε συνοικιες. Αναμεσα απο τον αριστερο μικρουλη και τον κυριο μεγαλο βράχο μια φορα στα δεκα λεπτα, ειδικα το απογευμα με το που θα πεσει ο ηλιος αναβοσβηνουν τα φωτα των αυτοκινητων που στριβουν για να ανεβουν και σκεφτομαι οτι τα φωτα στα δεντρα μοιαζουν με τα ματια απο γάτες σε βραδυνη φωτογραφια με φλας που συνηθιζει να τραβάει η αλεξια και μετα σου ζηταει να βρεις τη γατα στη φωτογραφια. Και μετα σκεφτομαι πως θα ηταν να εναλλασσονταν εκει μόνιμα τεραστιες γατες με προβολεις στα ματια. Και μετα σκεφτομαι οτι ειναι λογικο να το σκεφτομαι αυτο γιατι ειδα τους υπερμεγεθης κώνους του οπενχάιμ σε φωτογραφια και σκεφτομουνα ποσο το κολπο με την αλλαγη της κλιμακας ειναι πολυ κλασσικο αλλα αν γινει σωστα πιανει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου