φυστικια αιγινης

πανω που ειπα να τα κουρεψω τα ονειρα...
με ειχε καλεσει ο φρουνης σε ενα συνεδριο με εκθεση μαζι στο εμστ και επρεπε να σκεφτω και να στησω ενα εργο σε δυο μερες, συγκεκριμενα παρασκευη και σαββατο και ηταν ολοι μα ολοι εκει και το εμστ ηταν σαν το σκηνικο απο το peeping tom οταν σκοτωνει την γκομενα στα σκηνικα γυρισματων μονο πολυυυυ πιο μεγαλο και ειχε στη μεση πολλες σκαλωσιες και αναρωτιωμουν αν ειναι εργο η αν θα πρεπει να τις κουβαλησουν εξω οι εργατες.
το σημειο που θα εστηνα ηταν ακριβως πανω στη διονυσιου αεροπαγητου στη γωνια κατω απο το σινεμα
πανω σε ενα τοιχο σπιτιου και χαζευα τον τοιχο για μιση μερα και ελεγα οτι δεν παιζει να στησω τιποτα εκει γιατι ειναι πανω στη στροφη και δε θα το δει κανεις. κι ετσι ειπα οτι αφου πρεπει να κανω και την παρουσιαση του εργου στο συνεδριο να τα συμπτηξω και να κανω μια μικρη δραση με φυστικια αιγινης. να παρω μερικα σακουλακια φυστικια και να τα καθαρισω παραδειγματικα σε οσους βρισκονται στο πανελ, οσοι θελουν να τα φανε, να καθαρισω και μερικα στο κοινο και μετα να αφησω τα υπολοιπα στην ακρη και να φυγω. κι ενω πηγαινα να παρω τους ξηρους καρπους ο μποπο μου ελεγε οτι νομιζε οτι ειχε κατασταλλαξει η δουλεια μου. το πρωι η ιδεα μου φαινοταν ακομα πολυ καλη, μαλιστα ειπα 'αυτο φιλε θα ελεγε αν εμπαινες στην αιθουσα του συνεδριου τρωγοντας φυστικια και πετωντας τα τσοφλια στο πατωμα για να δωσεις εμφαση στο τσοφλι'. δεν καταλαβαινω γιατι ο ad reinhardt λεει οτι οποιος καλλιτεχνης πιστευει οτι εχει μια καλη ιδεα ειναι κακος καλλιτεχνης. γιατι ρε γαμωτο; ακομα και διατυπωμενη εμενα μαρεσει η ιδεα με τα φυστικια. μηπως το λεει επειδη ο ιδιος ζωγραφιζε μονο μαυρα τελαρα για παντα απο το 60 και μετα; και αν ζουσε τι θα ελεγε τωρα; και τι νοημα εχει, η αφαιρεση, ο εννοιολογικος μινιμαλισμος, τα καθικια και ο θανατος της ιδεας. τα φυστικια δηλαδη.