μαγιω δελφινι

Χθες το βραδυ οσο ροχαλιζες πριν με παρει ο υπνος στη γνωστη αγαπημενη σταση ρουκετα, ενιωθα τα χερια μου σαν πατημενα ασπρα γαριδακια συσκευασιας και ετρεμα στη σκεψη οτι μπορει να ανεβουν στον εγκεφαλο και να παθω επεισοδιο. Ζηλευω το μπουκωμενο ροχαλητο σου, ζηλευω τη μυξα που κοχλαζει στα ρουθουνια σου ζηλευω και το ξερω πως δεν ειναι σωστο
ζηλευω ναι ζηλευω
ω ποσο ζηλευω
και δεν προκειται να σταματησω να ζηλευω
γιατι ζηλευω