Σελίδες

5.8.12

a sound of thunder in


βιντεο στο ριπιτ απο τη συλλογη του GigisGigiCo's


Ξεκιναω να γραφω γιατι θυμαμαι δυο τρια πραγματα που ηθελα να γραψω μερες τωρα.
Ας γραψω πρωτα αυτο που μου ηρθε τωρα για να μην το ξεχασω. Διαβαζω εδω και αρκετο καιρο τουιτς ασχετων και προσπαθω να καταλαβω ποια ειναι η βασικη σκεψη πισω απο ολες τις σκεψεις τους. Μπαινω σε τουιτερ αμερικανων, ευρωπαιων, ελληνων και προσπαθω να πιασω το νοημα πισω απο το καθε τουιτ ξεχωριστα και μετα ολων μαζι και γενικα προσπαθω να καταλαβω τι λενε. Ενα συμπερασμα που μπορω να βγαλω ειναι οτι καθε ενα τουιτ ειναι ισο με την φραση "αν μια πεταλουδα κουνησει τα φτερα της στον αμαζονιο¨. Η παραδοσιακη συνεχεια της φρασης που ειναι "μπορει να φερει βροχη στην κινα" ισοδυναμει με το νοημα του τουιτ το οποιο πρεπει να συμπληρωσει το μυαλο μου. 

Τελευταια μαλλον κατι πρεπει να εχουν παθει τα ματια μου γιατι προσθετουν στις επιφανειες κατι βελουτε, ειδικα σε αυτες που φωτιζονται και δημιουργειται  εντονο κοντραστ. Ειναι σα να βλεπω τα παντα με μασκα καταδυσεων, μα ειδικα το ανθρωπινο δερμα, ειναι οπως οταν το βλεπω κατω απο το νερο σε φωτεινο σημειο που εχει μια θολη φλουδα ασπρου και φαινεται στεγνο.

Ο Αριελ μου ειπε οτι πρεπει να δοκιμασω να γραψω φαντασια γιατι πιστευει οτι θα ημουν καλη αλλα εγω δεν το νομιζω. Μας φτανει ο Σταυρος. 

Καθε πρωι με ξυπνανε τα χελιδονια εδω απ εξω που εχουν τη φωλαρα τους και ειναι τεσσερα πεντε και στριγγλιζουν απο πολυ νωρις και πηγαινοερχονται με θρασος και κανουν σα σφυριχτρες διαιτητη μαλακα. Θα πρεπει να τις ηχογραφησω αλλα συγκεκριμενα θα πρεπει να ηχογραφησω τους αναστεναγμους τους αργα το βραδυ γιατι ειναι μαλλον οτι πιο γλυκο εχω ακουσει. Να προσπαθησω να το αποτυπωσω εδω αν και δε θα εχει καμια σχεση με αυτο που ειναι. Αρχικα να πω οτι βγαινει ενας αναστεναγμος ή δυο το πολυ μεσα στο βραδυ και ειναι συντομοι, σαν δυνατες εκπνοες. το στιψιμο του κιτρινου κλασσικου βετεξ οταν ειναι ακομα καινουριο και εχει απορροφησει το πρωτο νερο γιατι ειναι σα να στροβιλιζεται κατι, ή σα να ξεβιδωνεται κατι αφρατο και γαργαρο. Σα να προσπαθω να σφυριξω με τη γλωσσα στον ουρανισκο αλλα ο ηχος να βγαινει απο τη μυτη. Καλα με τιποτα δεν μπορω να το περιγραψω αυτο, καλυτερα να συνεχισω με τα υπολοιπα που ηθελα να πω. Να γραψω απλα οτι ειναι κι αυτο ενα στριφογυριστο στρογγυλο φρρρτ ρε γαμωτο και ειναι ενρινο και ειναι γλυκο γιατι κοιμαται διπλα μας οταν κοιμασαι κι εγω προσπαθω να κοιμηθω. 

Απο τη συνεντευξη του neil young στο uncut θελω να σημειωσω οτι οταν τον ρωτησε ενας η μια ραδιοφωνικη παραγωγος πώς προεκυψε η διασκευη του god save the queen των sex pistols στον καινουριο του δισκο εκεινος απαντησε who are the sex pistols? και στον τυπο απο το υncυt ειπε οτι δεν κανει διασκευες. Και μετα θα πρεπει να αντιγραψω αυτο το πραμα που ειπε σε σχεση με τον τροπο που δουλευει. Ειπε οτι η μουσα του ειναι το αφεντικο του. Οτι οταν εχει μια ιδεα για ενα τραγουδι ειναι προτεραιοτητα να κατσει να το γραψει γιατι αλλιως πώς θα δειξει σεβασμο και αξια στην ιδεα του. Οτι ακολουθει μια ιδεα οπου τον οδηγει γιατι δεν υπαρχει τιποτα αλλο να κανει, και οτι για αυτο ειναι τυχερος. --- να αντιγραψω απο το uncut. Μου αρεσε οπως το ειπε αυτο ακριβως, δεν εχει νοημα να το μεταφραζω εδωπερα. 

μολις μαρσαρισε καποιος στο δρομο και το χελιδονι σνιφαρε μια

Ιδεα για σχεδιο με φρασεις: 
σε ενα χαρτι να γραψω οσες πιο πολλες παραφρασεις του τιτλου 'ακουω την αγαπη και δεν ακουω τη σκεψη μου' - μπορω.
μαυρο μελανι, μικρα γραμματα, οχι τοσο σαν ποιημα αλλα η μια φραση κατω απο την αλλη και η καθε μια αυτονομη:

οταν δεν ακουω τη σκεψη μου συνηθως ακουω την αγαπη
απο κατω:
ο μονος τροπος για να ακουσω την αγαπη ειναι να σταματησω να ακουω τη σκεψη μου
απο κατω:
θα πρεπε να ακουω τη σκεψη μου, αντ αυτης ακουω την αγαπη
απο κατω:
οι σκεψεις για μενα δεν εχουν ηχο, η αγαπη εχει
απο κατω:
τ ακους αυτα που σκεφτεσαι; oxi. ε, βεβαια, αφου ακους την αγαπη
απο κατω:
τι ακουω; την αγαπη, τι δεν ακουω; τη σκεψη μου
απο κατω:
αν εχω καταλαβει καλα, ακουω την αγαπη γιατι δεν ακουω τη σκεψη μου

κλπ.




1 σχόλιο: