Κακή φωτο, ωραίοι δίσκοι. Και κατάφερα να διαλέξω τους 11 χωρίς να κλέψω.
1. Trespass OST
Το’χα τσιμπήσει πολύ φθηνά μεταχειρισμένο, δε θυμάμαι από πού. Ice Cube, Sir Mix-A-Lot, Ice T και τα υπόλοιπα καλόπαιδα στο soundtrack ενός μέτριου φιλμ που μερικοί πρωταγωνιστούσαν κιόλας. Έχω να το ακούσω χρόνια και δεν καίγομαι κιόλας.
2. Squarepusher – Venus No 17
Vinyl Microstore όταν βγήκε. Κομμάτι για πολύ repeat. Και αυτά τα μωβ 12” sleeves της Warp είναι μεγάλο φετίχ μου, με το τετράγωνο κοψιματάκι τους.
3. Talking Heads – More Songs About Buildings And Food.
Φτιαγμένο από δεκάδες μικρά polaroid, ένα από τα αγαπημένα μου εξώφυλλα, και ένας δίσκος που αμφιβάλλω εάν ακούγεται πλέον από τα παιξίματα. Δεν έχει σημασία βέβαια, μιας και δεν έχω πικάπ εδώ και χρόνια. Eno + Byrne = L.F.E.
4. The Shamen – Move Any Mountain.
Πεντακόσιες δραχμές από το μοναστηράκι, χωρίς να ξέρω καν τι είναι. Μετά έμαθα, και άρχισα να παίρνω όποιο δωδεκάρι/εφτάρι/LP/CD τους έβρισκα μπροστά μου – πεντακόσιες δραχμές από το μοναστηράκι. Οι Shamen και οι KLF πρέπει να είναι τα συγκροτήματα των οποίων έχω τα πιο πολλά δωδεκάρια.
5. Snog – Beyond The Valley Of The Proles.
Ακουστικές folk μπαλάντες για τον ξεπεσμό του ανθρωπίνου γένους από τον Αυστραλό David Thrussell (επίσης γράφει σκοτεινό techno σαν Black Lung και ένα σωρό άλλα ονόματα). Ο δεύτερος δίσκος έχει remixes από άλλους πειραγμένους καλλιτέχνες όπως τους Shaolin Wooden Men και τον End. Πίκρα, σκατίλα και αδιέξοδο. Και ωραία μουσική.
6. Τortoise – Rivers 12”
Πενήντα δραχμές από το Σόλωνος και Μασσαλίας. Ωραία κομμάτια.
7. The Residents – Hit The Road Jack 12”
Αγορασμένο από το συνοικιακό δισκάδικο της γειτονιάς μου, που πρόσφατα έκλεισε. Τι να πω για τους Residents, όση πιο πολλή βλακεία, τόσο πιο καλό.
8. Rephlex Presents: The BBC Radiophonic Workshop (4x10”)
Εντάξει, έκλεψα σε αυτό και το διάλεξα επίτηδες για να το παίξω cool. Στο μαγαζί που το πήρα,πελάτης που υποτίθεται ότι άκουγε warp και electronica το είχε γυρίσει πίσω γιατί «δεν ακουγόταν με τίποτα». Άντε βρες άκρη…
9. King Tubby’s Prophecy Of Dub – Yabby You
Θεϊκές dub επανεκδόσεις της Blood And Fire, ο Yabby You είναι ένας από τους πιο υποτιμημένους χαρακτήρες του νησιού απ’ότι καταλαβαίνω. Φοβερά dubs και φοβερά κομμάτια από αμφότερους τους συντελεστές.
10. Tobias Schmidt – Hooray For Everything Promo 12”
White label της Disko B που είχα βρει σε digging spree πρόπερσι στο Βερολίνο, 4 super βρώμικα electro κομμάτια. Στοιχεία δεν αναγραφόντουσαν, και πάντα βαριόμουν να ψάξω από τον αριθμό. Φτιάχνοντας αυτή τη λίστα επιτέλους έμαθα από ποιόν είναι.
11. DJ Shadow – Υοu Can’t Go Home Again 12”
Ένα από τα κομμάτια που αξίζει να έχεις σε δωδεκάρι, θυμάμαι πόσο είχα σοκαριστεί όταν το άκουσα από τον Καφετζή στο σπίτι του. Δέος πραγματικό. Να’σαι καλά ρε Γιώργο. Κι ας προσπάθησες να με σκοτώσεις με το αμάξι σου έξω από το Bios.
12. Jethro Tull – Aqualung
Από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα μικρός, σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να τους ακούσω πλέον, άγνωστο για ποιο λόγο. Τη συγκεκριμένη κόπια την είχα βρει να σαπίζει στην αποθήκη της παλιάς μου δουλειάς, ο εργοδότης μου προφανώς δεν ένιωθε καμία συμπόνια για τους δίσκους που αγόραζε όταν φοιτούσε στο Λονδίνο. Ανάμεσα στους υπόλοιπους κολλημένους από την υγρασία δίσκους, και μια κόπια από το Black Moses του Isaac Hayes που ξεδιπλώνεται σε σχήμα σταυρού, καθώς και το Sticky Fingers με το αληθινό φερμουάρ. Oh yeah.
Ενδέκατος έπαιξε ο Φανταστικός 'Ηχος , ή αλλιώς Fantastikoi Hxoi.
Τον ευχαριστούμε πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου