Σελίδες

25.11.10

absurd #84 'bye bye butterfly

δελτιο τυπου
όπως κάθε πράγμα έχει αρχή και τέλος, έτσι και τα ταξίδια ή οι διάφορες διαδρομές φτάνουν κάποτε στο τέλος τους. κάπως έτσι στην πόλη μας θα γραφτούν οι τελευταίες σελίδες ενός ηχητικού ημερολογίου που ξεκίνησε με το ψευδώνυμο absurd πριν από 14 χρόνια, από ένα τυχαίο γεγονός, ως μια αναζήτηση, η οποία μέσω ευχάριστων στιγμών και απoγοητεύσεων, διαδρομών τόσο στην πόλη μας (η οποία λειτουργούσε πάντα ως μια γλυκυτάτη μητριά για τις περιπλανήσεις του absurd και την επαναξιολόγηση της διαδρομής του), όσο και σε διάφορα άλλα μέρη της ελλάδας και του κόσμου, συναντά το άφευκτο πεπρωμένο της. μετά λοιπόν από αρκετούς σταθμούς-κυκλοφορίες, το absurd φτάνει στην έσχατη πλέον κυκλοφορία του που φιλοδοξεί να έχει τη μορφή μιας ζωντανής, άυλης και μοναδικής ηχητικής συλλογής που θα δημιουργηθεί στις 4 δεκεμβρίου και θα παρουσιάσει όσο το δυνατόν πληρέστερα τις διάφορες προσωπικότητες που εμφάνισε στο ηχητικό της ταξίδι αυτή η οντότητα.
έτσι, ως αποτέλεσμα του φαινομένου της πεταλούδας, που θα προκύψει από το τέλος αυτού του σταδίου (το πρώτο σκίρτημα της οποίας καταγράφηκε στις 6 νοεμβρίου στην αθήνα, παρουσιάζοντας κάποιες από τις υποστάσεις του absurd), μπροστά μας θα ξετυλιχτούν οι ήχοι των σωκράτη μαρτίνη & ηλέκτρας παπαθανασοπούλου σε μια σύζευξη ηλεκτροακουστικής μουσικής και ζωντανής αρχιτεκτονικής, των blood stereo με τους lo-fi πειραμτισμούς των κασσετοφώνων & των ηλεκτρονικών τους, των balinese beast σε ενα ορυμαγδό αυτοσχεδιαστικού θορύβου, του sudden infant με τη θορυβοπάνκ καταιγίδα του, του jerome noetinger σε ένα musique concrete / ηλεκτροακουστικό ταξίδι και η κορύφωση του φαινομένου θα συντελεστεί από τους leif elggren με τις ως παραμύθια ιστορίες του επερξεργασμένες ή συνοδευόμενες από τα ηλεκτροακουστικά ηλεκτρονικά του βασίλη κουλιγκά. παράλληλα, στο υπόγειο του μπάρ 'αλχημείον' η δανάη στεφάνου (προκατασκευασμένο πιάνο) και η δήμητρα λαζαρίδου - χατζηγώγα (προκατασκευασμένο ζίθερ) θα χτίζουν ένα παράλληλο σύμπαν με τις λούπες από τους αυτοσχεδιασμούς τους, ενώ οι staub und kreide με τον dj bwana θα αποτίσουν το δικό τους ιδιότυπο φόρο τιμής στην πεταλούδα από τα decks του μπάρ rock ΄n΄ rolla χτίζοντας το σέτ τους γύρω απο το κομμάτι 'aelo' και το στίχο 'χάρε πάρε με' των Rotting Christ..
κάπου μέσα στους ήχους μιας πλατείας της πόλης ο larry gus θα αποχαιρετισει το absurd συνδυάζοντας ένα ηχητικό κολλάζ αγαπημένων του free jazz δίσκων και ποπ φωνητικών.
χρυσαλλίδα
ξάνθη, νοέμβριος 2010

http://blog.noise-below.org/bye-bye-butterfly/


σωκράτης μαρτίνης & ηλεκτρα παπαθανασοπούλου

http://socratesmartinis.files.wordpress.com/2010/01/wedding-and-the-negative3.pdf


blood stereo (uk)

www.chocolatemonk,co.uk


balinese beast (gr)
[ιλάν μανουάχ : σαξόφωνο, ηλεκτρονικά / γιώργος αξιώτης: ηλεκτρονικά]

www.ilanmanouach.com

http://freepieceoftape.blogspot.com


sudden infant (ch / berlin)

www.suddeninfant.com


jerome noetinger (fr)

www.metamkine.com


leif elggren  (swe) & βασίλης κουλιγκάς (gr / berlin)

[leif elggren ως leif elggren & βασίλης κουλιγκάς (ηλεκτρονικά)]

www.leifelggren.org

www.pan-act.com



(και κλείνουμε με δύο μυστηριώδεις καλεσμένους που μας αποχαιρετάνε με τον τρόπο τους)

στο σπίτι πολιτισμού - Φ.Ε.Ξ.

http://www.fex.org.g

&

μία εγκατάσταση των

δανάη στεφάνου : προκατασκευασμένο πιάνο

&

δήμητρα λαζαρίδου χατζηγώγα : προκατασκευασμένο ζίθερ

στο μπάρ 'alhimeion'

www.alchemie.gr


www.cityofxanthi.gr

4.12.2010 - ώρα 20.00 
είσοδος 10 euros


μετά το πέρας του φεστιβάλ...


larry gus
http://larrygus.blogspot.com

παράσταση στην πλατεία αντίκα 

dj σετ απο τα μεσάνυχτα έως... 

dj bwana

staub und kreide


στο μπάρ rock n rolla (πλατεία αντίκα)

24.11.10

κλανωντας μεντες στους δρομους της αθηνας τα ξημερωματα

τωρα που χειραφετηθηκα και χαζευω το γυναικειο φυλλο και τις εργασιακες του ανεληξεις στις διαφορες βαθμιδες του, παρατηρω οτι η πολλη δουλεια δε μου κανει καλο οταν δεν ειναι η δικη μου δουλεια αλλα το ευχαριστιεμαι τουλαχιστον απο την αποψη οτι καθε φορα που φευγω τα μεσανυχτα μπορω να μου λεω οτι παω στη δουλεια οταν πηγαινω στη δουλεια οτι παω στη δουλεια οταν εσυ δεν εχεις δουλεια γραφοντας κυκλους με τη σπασμενη κιμωλια και τα λοιπα και να σταματαω το τραγουδι εκει που λεει οτι 'ο γαλαξιακος χωρος υπαρχει για να μαθεις πως οι στερεο νοβα παιζουν τη γλωσσα της αγαπης'. Δεν μπορεις να φανταστεις ποσο καλο μου κανει που το αγαπημενο σου απο το καινουριο των lcd soundsystem ειναι το all i want. Και μετα σκεφτομαι οτι επιλεκτικα διαλεξα να θυμαμαι οτι μετα το στιχο που λεει για τη γλωσσα της αγαπης δε θυμαμαι παρακατω ενω τα παρακατω ειναι που μου αρεσαν πιο πολυ και συγκεκριμενα το 'σ' ένα μπαράζ από ήχους ζώων' και μετα την παυση λεει 'εκσταση' - παυση ' στην εικονική πραγματικότητα όλων των θεμάτων κάνοντας σερφ στον αφρό των κυμάτων' και κανει πως συνεχιζει αλλα τελειωνει. Ε δεν υπαρχει περιπτωση να θυμαμαι μονο αυτους τους στιχους ενω οι επομενοι που ξεχασα ειναι αυτοι που μαρεσουν περισσοτερο αλλα αυτο συμβαινει γιατι φυσικα ειναι πιο ευκολο να θυμασαι το ρυθμικο επαναλαμβανομενο 'παω στη δουλεια οταν πηγαινω στη δουλεια παω στη δουλεια οταν εσυ δεν εχεις δουλεια' το οποιο μετα τη διακοσιοστη ακροαση εχει σχηματισει ρυακι στον εγκεφαλο και οποτε ακους τη λεξη δουλεια σου σκαει, ενω το 'μπαραζ απο ηχους ζωων' και πολυ περισσοτερο η 'εκσταση' εχει περασει ξωφαλτσα. παυση 'εκσταση', μαλλον μου αρεσε πιο πολυ γιατι επεφτε σε φαση τριτες, ξεκαρφωτο, και ηταν αυτη η γερη λεξη, δηλαδη αν ελεγε παυση 'οτιδηποτε αλλο' δε θα πιανε με τιποτα. Κανονικα το ενα κλεμμενο ποδηλατο θα επρεπε να μνημονευω τωρα αλλα ας οψονται τα επαναλαμβανομενα μοτιβα. Και εδω να πω οτι, σιγουρα τα παιδια αναπτυσσουν νευρικες συναψεις στον εγκεφαλο και μετα τα 6 χρονια αλλα μας το λενε αυτο για να σταματησουμε να τους δινουμε σημασια ή για να λεμε, τωρα παει, οτι εγινε εγινε, αυτος ειμαι και σ οποιον αρεσω ή για να μην προσπαθουμε να μαθουμε νεα πολυπλοκα κολπα. Καχυποψια. Στο δημοτικο μου σχολειο που πηγα να ψηφισω ειχαν αφαιρεσει προσεκτικα τον πρασινο κλασσικο πινακα και ειχαν βαλει αυτους τους γυαλιστερους πλαστικους ασπρους που γραφεις με μαρκαδορο και φανταζομουν τους ηχους που κανουν τα μικρα με την κιμωλια για να τη σπασουν το ενα στο αλλο και οτι τωρα το ψιλο τριξιμο θα εχει αντικατασταθει απο το γλειωδες γλιτσερο τραβηγμα του μαρκαδορου που κλαψουριζει μπλιαξ αηδια. Τι δηλαδη ηταν πιο φτηνος ο πλαστικος ή η σκονη εφερνε αλεργια; Δηλαδη ο τοξικος μαρκαδορος ειναι η ντοπα οκ. Τοση ωρα περιμενω να κατεβει το adobe cs 5 για να κλεισω τον υπολογιστη σου, δεν ηξερα οτι υπαρχει cs 5, οι γατες ουρλιαζουν απο κατω, προχθες χαζευα 4 μικρα γατακια να σκαρφαλωνουν τη στεγη του απεναντι και να τρυπωνουν στην αυλη του διπλανου και ηταν σαν να ειχε η αυλοπορτα μαγνητη και να τα τραβαγε μεσα το ενα μετα το αλλο, ή σα να κουνιουνται αντιστροφα αλλα κανονικα. Ειναι στο 50% και παει 5, νιωθω σα να περιμενω να ψηθει το τοστ στο κυλικειο του σταθμου λαρισσης ξημερωματα κι οχι μονο αυτο νομιζω οτι μυριζω και τη δερματινη απο τα πλαστικα καθισματα. Τελευταιο. Γιατι μου εχει κολλησει εδω και χρονια το 'παω στη δουλεια οταν πηγαινω στη δουλεια' ενω το ιδιο επαναλαμβανομενος ειναι και ο τελευταιος στιχος καθε στροφης; Μα, γιατι ειναι οι ιδιες λεξεις, και μετα οι ιδιες λεξεις σε αντιθεση με σενα, απλες και δεμενες, ενω η 'εικονικη πραγματικοτητα ολων των θεματων και το σερφ στον αφρο τον κυματων' ειναι χαλαρο και μπερδεμενο. Και μεσολαβουν και αλλοι δεκατεσσερεις στιχοι. 58% 5 και 02 65,1%  παω γιατι δεν παλευω. Μια ταινια με εναν ανωμαλο που αρεσκετε να την παιζει τα ξημερωματα στα πεζοδρομια περπατωντας. Τον ερωτευεται τρελλα μια φυσιολογικη σαρανταρα που πουλαει εσωρουχα απο το γωνιακο και δειχνει το πως ο ανωμαλος τελικα την αποδεχετε η κατι τετοιο.

22.11.10

20.11.10

Σάββατο βράδυ / Κυριακή Πρωι

Η νεα Poang ειναι αναμενομενα καλη.
ο δισκος του θαναση παει για ιανουαριο.

15.11.10

























noise below



the day the music died

Surgeon at The Forum, Sydney, Australia. 23rd October 2010>REPOST απο δω

playlist:

Oneohtrix Point Never - Zones Without People
Surgeon - Klonk Part3
Robert Armani - Basement Rats
KiNK - Soda Caustic
AFX - Men 1 (loop)
Squarepusher - Planetarium (loop)
Phuture - We Are Phuture
2AMFM - Desolate Cities
OVR - Post Traumatic Son
Xhin - Key
Distance - Feel Me
Raime - Blackest Ever Black 2 (Regis version)
Corridor - Two Days 1
Whitehouse - Neronia
Nitzer Ebb - Join In The Chant (Surgeon remake)
Bas Mooy - Warsaw (Walker FSG mix)
Vex'd - Angels
KiNK - The Roots Of Techno
Cursor Minor - Everybody Want Power 111
British Murder Boys - Don't Give Way To Fear 1
Bjorn Svin - Eat Like Hawks
Skudge - Melodrama (Aubrey remix)
Jeff Mills - i9
Orphx - Possession
Surgeon - Atol
Robert Hood - Range
Regis - Guiltless
Frank Martiniq - Blast Corps
Chasing Voices - Acidbathory
Whitehouse - Dumping The Fucking Rubbish
KiNK - Daddy Acid
Death Abyss - The Hermetic Antagonist (Mix two)
Vainqueur - Lyot (Maurizio mix)
Reeko - The Day After
Surgeon - The Crawling Frog Is Torn And Smiles
DJ Hell - Hot On The Heels Of Love (Dave Clarke remix)
Sinistra - Kakax (Gunjack Peak Time mix)
Surgeon - Bad Hands Break Part II
Breach - Fatherless
Surgeon - Exhibit
Traversable Wormhole - Exiting The Milky Way (Surgeon remix)
Soft Cell - Sex Dwarf (Surgeon remake)
Egyptian Empire - The Horn Track
Aphex Twin - 54 Cymru Beats
Kritical Audio - Krup
Paul Mac - DVD Crash
Surgeon - Screw The Roses (Live in Norway)
Traversable Wormhole - Closed Timeline (Marcel Dettmann remix)
Surgeon - Argon
x-313 - Interferon (Dave Clarke remix)
Jeff Mills -  Real Life
Morganistic - Marbles
Reeko - 6 Sievert
Function - Montage
Scorn - The Palomar
Huren - Tinseltown
Whitehouse - A Cunt Like You
Edge Of Motion - Set Up 707
Ed Rush, Optical and Fierce - Alien Girl
Nebula II - Atheama

A Homeboy, A Hippie & A Funki Dredd - Total Confusion (Confusion Mix)
Millsart - Step To Enchantment (Stringent)
AFX - PWSteal.Ldpinch.D

 

14.11.10

13.11.10

"αυριο"
















Αυριο, 
εγω θα ψηφισω
κι εσυ θα ψηφισεις
κι αυτη θα ψηφισει
κι αυτος θα ψηφισει.
Αυριο
ολοι θα ψηφισουμε.


http://diskoryxeion.blogspot.com/2010/11/blog-post_13.html

http://www.lifo.gr/mag/columns/3395

http://quietdrumming.tumblr.com/tagged/obscure
http://gkaminis.gr/

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artId=365884&dt=09/11/2010#ixzz14mevxFli


(ήταν η προεκλογική καμπάνια του 'Αγγελου. Ο Άγγελος, θα ψηφίσει αύριο.)
















με τη φωτογραφικη μηχανη του Λουκα απο Βενετια τον Οκτωβρη, στο περιπτερο των νικητων της φετινης μπιεναλε αρχιτεκτονικης, στην καλυβα των ψαραδων του Μπαχρέιν, περιμενοντας υπομονετικα να επισκευαστει η λουμιξ μου.

brothers in arms.



"Tips and tricks- When climbing past windows it is not polite to look in. Know your limitations. Use extra care when climbing on poor quality building materials. Beware of what is falling from above. Beware of arrest. Don't fall unless you have good landing. - Excellent buildering can occur within several feet of the ground. Fortunately this allows for exciting climbing challenges with minimal physical risk.- Never climb when drunk. Remember that it is much easier to climb up that to climb down. It is easy to climb too high and then to panic."

"...;the bricks smelled ambrosial. ..."

The Climbing of Buildings, Fences and other Opportunities, Jeroen Jongeleen. MRV-03.
Published by MORAVA.
Edition of 100 copies.

στην αθηνα θα το βρεις εδω

di di di di di di di di di di di diplo


















 ποσοι μηνες πρεπει να περασουν ακουγοντας το chasing the dragon mix του diplo στο ριπιτ στο δρομο, μεχρι να το ποσταρω κι εδω; το χε βαλει buzz νομιζω ο σταυρης, ή ο ΦΗ, δε θυμαμαι, μαλλον περιμενα να το αγορασεις για να το ακουμε και στο σπιτι.

12.11.10

καπου

σε λιγη ωρα, μετα απο τοτε που πηγαμε και ειδαμε το ντοκυμαντερ για τις τρυπες, θα βρισκομαστε σε μια αιθουσα κινηματογραφικη και θα ακουμε ο ενας τον αλλον να αναπνέει μπροστά απο τις μεγαλες εικόνες και τα μεγαλα προσωπα, αυτην την πρώτη μέρα του χειμώνα, με τα χερακια να τσιμπανε τα χερακια και τον ηχο να ερχεται απο πισω κι απ το πλαι και σημερα σκεφτόμουν παλι τις αχρηστες σκεψεις της ημερας, για τον ανεμπνευστο υπνο, για την πνευμονια που νομιζω οτι εχω μονιμη, για το κοργκ που μου πηρες, για την ηλεκτρικη μου κιθαρα και το σιδηροπριονο, για την κονσολα και τους αυτοσχεδιασμους, για τις κασσετες που πρεπει να παραγγειλω απ το ιντερνετ, για το πιανο της στελλας και το σαλονι της και το πως θα ηθελα να το μεταφερω οπως ειναι μεσα στο σπιτι μας και να ζουμε ολοι μαζι σαν το μερλοουζ που ονειρευεται η σοφια αλλα χωρις κοσμο.

11.11.10

η ευρωπη θα καεί; ο merzbow έβγαλε 12πλο άμπιεντ;

Michael Wollny's  "Wunderkammer" Tamar Halperin 



















"Μωρο, εχεις δικιο αυτος ο δισκος ειναι υπερβολικα τελειος" ειπες κι εκατσες στον καναπε με το "κοντέινερ". Ειναι ενας απλος γερμανος πιανιστας , ειναι ενας απλος απλος απλος γερμανος πιανιστας, ειναι ενας γερμανος πιανιστας απλος (μα πως μπορει να κανει το ο,τιδηποτε με τετοιο καιρο ρε γαμωτο. Ποτε δε θα καταλαβω πως ζει ΣΕ ΤΟΣΟ ΚΡΥΑ ΧΩΡΑ και πως μπορει να ειναι κλεισμενος ολη την ημερα μεσα, ολη μερα. ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΚΑΙΡΟ. Ε ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι καταλαβαινω ΑΠΟΛΥΤΑ οτι με τετοιο καιρο ευννοειται η πρακτικη εξασκηση σε ο,τιδηποτε μπορει να γινει ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ. Ενταξει παρα τον καιρο νομιζω οτι οπουδηποτε και να τανε θα επαιζε ομορφα) και μου θυμισε ποσο ωραιο ειναι να ηχογραφεις κατι που να μοιαζει με αυτοσχεδιασμο αλλα να ειναι ψιλο κλασσικα οργανωμενο και μαλλον πιο πολυ μαρεσει γιατι αυτη η ηχογραφηση θα μπορουσε ανετα να ηταν και η μακετουλα της συνθεσης. Λυπαμαι πολυ για τον καιρο. (ηθελα να ξερα γιατι στο διαολο γραφω για το δισκο οταν σταληθεια θελω απλα να μουρμουρισω για τον καιρο.)

his space

softness follows




















στο πρωτο ονειρο πριν με παρει ο υπνος ηταν ενας τυπος που ηθελε να κουρδισει ενα πνευστο που κελαϊδουσε. Για να το κανει αυτο επρεπε λεει να κατεβει κατι τσιμεντενιες σκαλες στη σλοβενια τα ξημερωματα και να το συντονισει με τα πρωτα πρωινα κελαϊδισματα πουλιων στις τεσσερις και μιση, πεντε, εξι το πρωι, πριν απλωθει στο δρομο απο κατω η λαϊκη αγορα. 

Η φωτογραφια ειναι του:
Jo   chen    Lem   pert

10.11.10

να βλεπεις φωτογραφιες;

κοιτάζω απέναντι και βλέπω τους δύο λόφους του λυκαβηττου, δεν ειναι κοντα, μεσολαβουν τεσσερεις πεντε συνοικιες. Αναμεσα απο τον αριστερο μικρουλη και τον κυριο μεγαλο βράχο μια φορα στα δεκα λεπτα, ειδικα το απογευμα με το που θα πεσει ο ηλιος αναβοσβηνουν τα φωτα των αυτοκινητων που στριβουν για να ανεβουν και σκεφτομαι οτι τα φωτα στα δεντρα μοιαζουν με τα ματια απο γάτες σε βραδυνη φωτογραφια με φλας που συνηθιζει να τραβάει η αλεξια και μετα σου ζηταει να βρεις τη γατα στη φωτογραφια. Και μετα σκεφτομαι πως θα ηταν να εναλλασσονταν εκει μόνιμα τεραστιες γατες με προβολεις στα ματια. Και μετα σκεφτομαι οτι ειναι λογικο να το σκεφτομαι αυτο γιατι ειδα τους υπερμεγεθης κώνους του οπενχάιμ σε φωτογραφια και σκεφτομουνα ποσο το κολπο με την αλλαγη της κλιμακας ειναι πολυ κλασσικο αλλα αν γινει σωστα πιανει.

9.11.10

"uh"



στο τελευταιο ονειρο πριν ξυπνησω πεταγα πανω απο την κεφαλονια και ηταν προφανες οτι θα πηγαινα για μπανιο στην Κιμηλια με το φανταστικο ηχο και τη μητερα του. Προσγειωθηκα διπλα της με τα ακουστικα ψειρες μαυρα στ αυτια ενω ο ΦΗ λιαζονταν ησυχα. Ηταν μια μελαχροινη, κατασπρη μεγαλη μαμα με ολοσωμο μαγιο και πριν προλαβω να απλωσω την πετσετα μου μιλαγαμε ηδη για τον καιρο και για την παραλια, και κατι ειπαμε και για τον ΦΗ, απο μεσα μας ομως, και πριν βουτηξω στο νερο, ειχα καταλαβει οτι ηθελε να μαθει τι επαιζε στα ακουστικα και του τα πεταξα και νομιζω ηταν το καινουριο του big boi. Η θαλασσα ηταν κατα μπλε μπλε σαν μπλε ζελε με γαλαζια κομματια και βουτηξα και κολυμπησα πολυ κανονικα και σκεφτομουν επιτελους ενα ονειρο με παραλια και μπανακι κι απο ολα. 



8.11.10

περιμενω:
να δω το καινουριο της κοπολα και του αλλεν
να κουσω το καινουριο του young-lanois, και του eno.
να μου πουν οτι η Lumix μου επισκευαζεται
οτι το λαπτοπ μου επισκευαζεται
να φερω την καρεκλα απ τη γλυφαδα
το i mac.
να γραψω για το σημερινο ονειρο, καθολου ενδιαφερον, παλι τη μητερα μου ειδα. Ειναι σταθερη καθε βραδυ σε διαφορετικα σκηνικα. Χθες ειμασταν σε ενα εργαστηριο με ολες τις φιλες μου και τις αδερφες μου. Το μερος ηταν σαν κατασκηνωση αλλα σε πολυκατοικια, η οποια ειχε και αρκετο πρασινο και πολλους διαδρομους φυσικα, κλασσικα, και πολλα σκαλοπατια, και πολλα μπαλκονια που πατανε στο εδαφος σαν το μπαλκονι της babe απο το dirty dancing στο οποιο ανεβαινα με περισσια ανεση εχοντας πληρη συνειδηση του οτι φορουσα μαλλινες γκρι σκουρες γκετες πανω απο τη γκρι μου φορμα με μποτες ψιλοτακουνες α λα γουεστερν και κρατουσα τσιγαρο στο χερι και ελεγα απο μεσα μου, κοιτα τι κανει το ατομο ανεβαινει στο περβαζ ανετα. Μετα το μπαλκονι εγινε περιπου το μπαλκονι που εμενα με την κατερινα στη θυρασια και λιγο το μπαλκονι της σοφιας στη μανη και η μητερα μου κραταγε το ΦΕΚ το οποιο ειχε περιεχομενο ομως την εφημεριδα του εικαστικου επιμελητηριου και μου εδειχνε μια προκυρηξη ενος διαγωνισμου και μου ελεγε οτι επρεπε να παρω μερος εκει με τη στελλα και μου φανηκε καλη ιδεα. Σε ολη τη διαρκεια της ιστοριας περναγαν αναμεσα μοντελα σε πασαρελα, κυριαρχο χρωμα το πρασινο και το μαυρο με λιγα ασπρα και κοκκινα μερη.

Rebel Music- Earzumba gets to answer a few questions before tomorrow's live set at Knot


Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian) is the first artist to be interviewed by this blog and for this we thank him.

Keeping as many mistakes as we can from the original texts, here we go:

06:00am:  Do you want to remember and tell us how you started playing and recording music? What short of music do you do?

Earzumba: I started playing when I was 16 with an old depressing out of tune piano for 4 years then I changed for a roland synth and got my first  4track ministudio. After years I realized that I prefer to consider the music I do as rebel music rather than. Experimental.

06:00am: What is your engine metaphorically and literally? Meaning, what is the thing that keeps you doing what you do and with which machines- equipment do you like to do what you do?

Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian) No idea actually as I like to say composing sometimes its playing chess with yourself, takes time but if you are  into it its gonna work.
I DO THINK THAT IT’S A COMMITMENT WITH mySELF, LIKE ANYTHING  if there is no love involved in what you are doing, forget it, its not gonna work.
Any equipment, but I would love to have a bosendorfer imperial!

06:00am: You were born in Buenos Aires, Argentina, but you have been living in Europe, in Barcelona and Wien and you have been travelling around since 2001. In which ways do the cities that you live influence your music making procedures?

Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian): Its a mix in between my mood, the city itself, the space in which I can play, record, friends, people with whom you deal and the weather.

06:00am: In your web page you declare that you are “strongly influenced by the work and thoughts of Joachim Raphael Boronali”. So, could you please explain, what is the relationship, in your opinion, between the swinging donkey’s tail with a paint brush and the creation of an art work? 

Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian): For me the boronali “act” is more important than the whole Duchamp because it really turned upside down, questioned the art circuit and their values without looking to be recognized, a  low profile innocent act. But I prefer to see it more as a strong and powerful statement rather than a joke and since boronali  is underrated in art history this actually shows us that still historians can' t appreciate that boronali was the truly introducer of  modern art during the beginning of the 20th century, with no need to become part of history. On the other side Duchamp´s “ready made” became part of art history and circuit, so his work became what he was putting under question.

06:00am: You have collaborated with several artists since 1991 among which were Alan Curtis and Conlazo that you formed groups with, but also people such as Ernesto Diaz Infante, Damo Suzuki, Tomas Muller and the list goes on to many many more. What is the element that you brought into these collaborations, if you can spot it in a single point, and which was the collaboration that influenced you the most?

Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian): Improvisation is the main language of my collaborations. I can't tell which one influenced me the most, too many musicians different skills, chemistry etc. Sometimes the feedback from someone that is not a musician but has the chance to listen to my play influences me more because of their fresh approach to music. One collaboration that I really have nice memories is the one along Paulo Beto and Eloi Silvestre from brazil.

06:00am:Your music, especially in your solo projects, has a strange narrative force that is evident for example in the editions_zero #13 release of 2007 “Real Ruido Pastizo”. The piece number 7 is entitled “Bernardo y Sylvestre”. Can you elaborate here a bit on the links that you make with the composer Bernard Herrmann, famous for the soundtrack of Psycho, and with the Mexican composer Silvestre Revueltas?

Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian): The links between them are subjective. Sometimes ideas, answers, arrive to me IN A WAY that make me wanna try them if they work.

06:00am: Give your own synonym(s) to the word "time".
Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian): one way ticket.

06:00am: Give your own synonym(s) to the word "story".
Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian): unconscious.

06:00am: Give your own synonym(s) to the word "home".
Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian): complicity. 

06:00am: Aggelos suggested that we ask you the whole 40 questions of the “Proust Questionnaire” but got cut by my censorship and only three passed through, here they are:
What is your present state of mind?

Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian): Compassionate, sensitive. 


06:00am: If not yourself, who would you be?
Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian): Another one.

06:00am: Your favourite names? 
Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian): No names.

06:00am: The last time you where in Greece was for the concert you gave at the Museum of Folklore in Xanthi. Is this correct? Do you have a memory of this visit that stayed with you until now? What is it?

Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian): Lots of memories all indelible, really moved me, the hospitality, Greece itself, people, great memories !

06:00am: You play again in Athens and the date is this Saturday at Knot. In which fields do you think this live set will move towards? Do you have an idea of what an inspiring feedback from the audience might be? 

Earzumba (a.k.a Christian Dergarabedian): Chaos, pop catchy, my live shows are more close to pop than experimental but the most essential thing is if I flow with the audience and vice versa, hope so.



Links: