12 vinyls x BMX aleξ

Καλησπέρα, ήρθε νομίζω κι η σειρά μου να παίξω!

Οι δίσκοι επιλέχθηκαν εντελώς τυχαία και υπό κανονικές συνθήκες δε θα δημοσίευα τα πραγματικά αποτελέσματα, αλλά οι επιλογές των προηγουμένων με έκαναν αποβάλλω περιττά άγχη, χεκχεκ!

Πάμε:

Μoving Sidewalks - 99th Floor

Tο συγκρότημα το Bill Gibbons πριν αφήσει το μούσι ίσαμε τον αφαλό του. Γκαράζ στα μέσα του '60. To ομώνυμο κομμάτι είναι κλασσικό διαμάντι του είδους και έχει και ευχάριστους στίχους.

Το πήρα απ' το Βέλγιο σ' ενα δισκάδικο πίσω απ το Manneken Pis, είναι γαλλική επανέκδοση με εξώφυλλο ό,τι να 'ναι και τη φωτογραφία του κανονικού εξωφύλλου στη πίσω πλευρά!

Steve Hilage - Rainbow Dome Musick

Ο Steve Hilage είναι ο Αυστραλός κιθαρίστας των Gong, της ψυχεδελοπρογκρέσιβ μπάντας που ξεκίνησε από την Αγγλία για περιοδεία στην Ευρώπη και ξέμεινε για χρόνια στην Γαλλία, μετά από κάτι προβληματάκια του Steve με το διαβατήριό του. Αποχωρώντας από τους Gong, κάποια στιγμή την έψαξε με τα μπλιμπλίκια και έφτασε να φτιάξει του System 7. Kάπου στο ενδιάμεσο ηχογράφησε κι αυτό το new age/ambient άλμπουμ.

Πρόκειται για ένα δίσκο των δύο κομματιών, μεριά-μεριά, θυμίζει πολλές φορές εισαγωγές κομματιών των Gong και φυσικά ολο το ambient συνάφι των τελών του '70. Έχει σαφή προσανατολισμό να σε ξεκάνει με τα μάτια κλειστά στο καναπέ σου, να μουδιάσει το κεφάλι σου, να κάνει τη καρδούλα σου να φτερουγίσει, να κάνει τα άκρα σου να μη κουνιούνται ή να έχουν μικρούς ανεξέλεγκτους σπασμούς και το κάνει πολύ καλά. Το μείον του είναι ότι δύσκολα φτάνεις μέχρι το πικάπ να αλλάξεις πλευρά. Αν θέλεις οπωσδήποτε να αποφύγεις τις ψυχοτρόπες ουσίες, μπορείς εναλλακτικά να τον ακούσεις Κυριακή πρωί, μετά από Σαββατιανό ξεσάλωμα.

Από το Μοναστηράκι, σε ψιλοάθλια κατάσταση, αλλά με έτρωγε η περιέργεια! Είναι και διαφανές το βυνίλιο!

John Lee Hooker - Mr Lucky

O John Lee Hooker ήταν η πρώτη ανομολόγητη αγάπη μου στην τρυφερή μου εφηβεία (που να έβλεπες τι περίεργος ήμουν στο φαΐ), όπως καταλαβαίνεις δεν τον ξεπέρασα ποτέ και όλες έκτοτε συγκρίνονται μ' αυτόν. Παρ' όλα αυτά ετούτος ο δίσκος είναι ο πιο αδιάφορος απ' όσους έχω στο ράφι μου, είναι νομίζω ο πρώτος από μια σειρά δίσκων με επανεκτελέσεις των επιτυχιών του μαζί με διάσημους της blues-rock, που του επέτρεψαν να ζήσει πλούσια τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Απ' εδώ σώζεται το Crawlin' Kingsnake με τον Keith Richards. Λίγο αργότερα θα βγάλει δίσκαρους στο ίδιο κόσεπτ, προτίμησέ τους.

Στο Μetropolis, όταν είχε ήδη βάλει τα βινύλια στο υπόγειο.

Supertramp - Crime of the Century

Toν πήρα για το School αλλά ακόμα αναρωτιέμαι γιατί. Όλος ο υπόλοιπος δίσκος είναι δράμα, έχω κάτσει να τον ακούσω με το ζόρι 4 φορές αλλά και πάλι...

Απαπαπαπα!...

Spiritual Warrior - Das Imru Asha

Λίγο η συγκυρία, λίγο το γεγονός ότι την προ-cd εποχή ήμουν τελειωμένος δεινόσαυρος σας έχω ζαλίσει με ροκ παλιατζούρες. Ευτυχώς έπιασα αυτό εδώ μπας και ξελασπώσω!

Τούτο εδώ λοιπόν, είναι μια ρέγγα λίγο περίεργη. Ο Spiritual Warrior είναι ένα ακόμα Τζαμαϊκάνι που ηχογραφεί στίχους προσηλωμένους στα ευχολόγια προς τον Χαϊσέ Σελλασιέ την κάστα των ρασταφάρι και την παλιά διαθήκη. Τρελάθηκε από την πρωτοτυπία θα μου πεις, αλλά εγώ θα σου πω ότι το δισκάκι αυτό έχει εξαιρετικές μπασογραμμές και καθώς πρέπει dry 'n' heavy ατμόσφαιρα, σύν τις dub versions κάθε άσματος, ιδανικές για να πουν τα δικά τους από πάνω οι κατα τόπους deejays μαζί με κρουστά κι αρμόνικες (βλ. U-Roy, Tappa Zukie κλπ), Αν έχεις περάσει απο Red Sea θα κατάλαβες.

Συμπαθητικότατος χωρίς εξάρσεις, τον τσίμπησα στο Βέλγιο και τον άκουσα πίσω στην Αθήνα μετά από 6 μήνες!

Fleetwood Mac - The best of Fleetwood Mac

Άααααλλο κόλλημα! Η πρώτη συναυλία που πήγα ήταν του Peter Green, τι να λέμε τώρα! Πρόκειται για την πρώτη blues rock εποχή των Fleetwood Mac. Το πήρα για το Green Manalishi, το οποίο δεν υπήρχε σε επίσημο άλμπουμ, είχε κοπεί μόνο σε σινγκλάκι και κατόπιν χωνόταν σε συλλογές όπως ετούτη. Μιλαμε για στοίχειωμα μέχρι να το βρω, όχι πλάκα! Είναι τέλειο, να το ακούσεις κι αν δε σ' αρέσει μη μου το πεις, θα στεναχωρεθώ. Σοβαρά.

Από Μοναστηράκι.

Stevie Ray Vaughan - Couldn't Stand the Weather

Φωτιά και ανεμοσκορπίσματα! Οδοστρωτήρας, παπατζής από τους μετρημένους που το λες με τη καλή έννοια, μπάσο ντραμς τα ίδια, μόνο που δεν μπορεί να τραγουδήσει ο δύσμοιρος και έτσι στο Τhe things (that) Ι used to do, πήδα τη βελόνα...

Τρια κωλόπαιδα από το Austin. μια σίγουρη απάντηση σε όποιον νομίζει ότι μπορέι να κάνει τέτοια μουσική χωρίς να φάει τα στραπάτσα του, χωρίς πέντε εμπειρίες να σκληρήνουν το πετσί του. Την επόμενη φορά που θα δεις καποιο καλοζωισμένο μηρυκαστικό στο πάλκο με κιθάρα, θυμίσου τον.

Lynyrd Skynyrd - Pronounced leh-nerd skin-erd

O πρώτος δίσκος τους, τα μέλη είναι ακόμα όλα ζωντανα, είναι περισσότερο αλητάμπουρες παρά ρατσιστές κοκκινολαίμηδες, ο τίτλος του είναι ξεκαρδιστικός ακομα κι αν δεν ξέρεις την ιστορία με τον καθηγητή γυμναστικής, και τα κομμάτια είναι όλα κλασσικά, εκτός ίσως από το Mississippi Kid που παραείναι μπλουζιάρικο...

Τον είχα αγοράσει και σε cd για να μην τον χαλάσω! Από το Μοναστηράκι, Mr. Vinilios κατα πάσα πιθανότητα...

Jethro Tull - Stand Up

Ο δεύτερος δίσκος τους. Το εξώφυλλο είναι ξυλογραφία και επίσης όταν τον ανοίγεις ξεπροβάλει η χαρτονένια μπάντα σαν σε παιδικό βιβλίο. Μ' αρέσει...

Ο δίσκος δεν έχει ίσως ούτε ένα δεκαράκι, αλλά ακούγεται ολόκληρος χωρίς γκριμάτσες, έχει τις στιγμές του, έχει ξεφύγει από το blues-rock τηε εποχής (με μαλλιοτραβήγματα τραγουδιστή-κιθαρίστα πριν, να τα λέμε αυτά!) και καταλήγει να είναι ο γαμάτος-αλλά-όχι-αγαπημένος-Jethro-Tull-δισκος.

Ξανακούγοντας τον τώρα ακούω ωραίους στίχους, ωραία τραγούδια, θολή παραγωγή, προβαρισμένους παίκτες με δύναμη και νοιάξιμο για τη τέχνη τους, έναν ροκ δίσκο παντώς εποχής. Σε έναν κόσμο με μαστουρωμένους χίπηδες που ταλαιπωρούσαν κιθάρες σε παραλίες, αλαφροίσκιωτους με ταρώ, παπατζήδες κιθαροθεούς και λοιπα και λοιπά, τα παιδιά εδώ κάνανε ένα δισκάκι που συλλάβισε κάτι άλλο και μπράβο!

Τον πήρα απ' το Happening, και τον ξέρω απ' έξω.

The Beatles - Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band

Τον διάλεξα στη τύχη, αλήθεια! Είναι καβατζωμένος απ' τον πατέρα μου. Έχει το Lucy in the Sky with Diamonds.

Μη το πείτε στον Ζήλο αλλά το Revolver είναι μακράν καλύτερο...

Holy Moses - Holy Moses!!

Eκαναν ένα δισκάκι στην αρχή της δεκαετίας του '70 και χάθηκαν παρ' όλο που ήταν εξαιρετικοί, όπως και πολλοί πολλοί άλλοι. Τυπικό αμερικάνικο hard blues rock με το παραδοσικό μεγαλόπνοο τριπαριστό κομμάτι να κλείνει το δίσκο, μάλιστα! Οι στίχοι έχουν χαβαλέ, τα τέσσερα κομμάτια που ξεχωρίζοιυν είναι πολύ καλοβαλμένα είναι και ψιλοζόρικο να τον βρεις. A, o κιθαρίστας λέγεται Ted Speleos, μπορεί να είναι πατριωτάκι.

Τον έχω πάρει δυο φορές, γιατί ο πρώτος ήταν κατεστραμμένος. ο.0 Κι αυτό Mr. Vinilios..

Ry Cooder - Borderline

Mου άρεσε ένα κομματι απ' το Παρίσι-Τέξας στο ράδιόφωνο, δεν βρήκα το δίσκο και πήρα δυο άλλους του ιδίου καλλιτέχνη. Απογοητεύτηκα, αλλά επειδή είχα με το ζόρι καμμιά δεκαριά δίσκους, τον άκουσα αρκετά. Είναι ένας σίσκος που ανακατεύει blues, country, μουσικές των chicanos πολλές φορές ακόμα και στο ίδιο κομμάτι, συν χιουμοριστικούς ή μελό στίχους. Λογικό που κατέληξε να ταξιδεύει σ' όλο το κόσμο και να ψαρεύει μουσικές, το έιχε το κόλλημα από παλιά. Τώρα που τον ξανάκουσα μ' αρέσαν τα ίδια τρία κομμάτια συν δύο ακόμα, αλλά τοτέ έψαχνα κάτι που να μπορούσα να καταλάβω τι είναι! Oταν αρχίζει τη slide, κάνει τα θαυματάκια του, παρ' όλα αυτά παραείναι αμερικάνικος, αν ποτέ πουλήσει εδώ δίσκος σαν αυτόν μάλλον θα έχουμε γίνει το καινούργιο αστερί της αστροέσσας...

Aπ' τo Metropolis.

Από τον 'Αleξ το κινουμενο με τους δισκους , τον ευχαριστουμε πολυ.

ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ, ΗΤΑΝ ΑΚΡΙΒΟ, ΑΚΟΥ ΤΟ ΑΓΑΘΟ

Το μιξ του κουτμα ειναι καλο το ατιμο.για cdr 19.9 ευρα μας επιασε τον κωλο ομως, οπως ελεγαν και οι παλιοι: το καλο ειναι ακριβο.
αντιγραφη απο το καλο mail order

Here a great mix of some dope electronic beats, and other music, really nicely mixed together and a great listen! Including tracks from the likes of Karriem Riggins, Onra, Flying Lotus, Madlib, Mr Oizo, James Pants, Bruce Haack, Mono/Poly, Funkadelic and more! Comes in a thin plastic sleeve, with a handmade sheet from Kutmah himself, no tracklisting. TIP.

12 vinyls x BMX gsus- αγάπη και θάλασσα.

O Angel και η Tarzarnita με προσκάλεσαν να διαλέξω 12 βινύλια από τη δισκοθήκη μου τα οποία είναι ό,τι σημαντικότερο έχω, τα έχω συνδέσει με τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής μου και των οποίων χρησιμοποιώ μόνο τα αντίγραφα από φόβο μήπως τα πρωτότυπα χαλάσουν [τα οποία φυλάω σε θυρίδα. Στην Ελβετία]. Το πρόβλημα είναι ότι έχω ένα πικάπ που έχω να χρησιμοποιήσω πάνω από 15 χρόνια, ο τελευταίος δίσκος που αγόρασα ήταν ο "Στην αγορά του Κόσμου" του Ακίνοου Ιωαννίδη επειδή μου άρεσε το 'Αλ Χαλίλι' και μετά διαπίστωσα ότι ο Ιωαννίδης τραγουδάει με τον κεφτέ στο στόμα και δεν το ξανάκουσα. Έτσι αποφάσισα να διαλέξω 12 βινύλια από τη δισκοθήκη του πατέρα μου [η οποία απαριθμεί περίπου 20 βινύλια εν συνόλω] που σημαίνει ότι δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα να διαλέξω τα εξής:

1. Μίμη Πλέσσα, Λευτέρη Παπαδόπουλου - Ο Δρόμος. Τραγουδά Γιάννης Πουλόπουλος 10 τραγούδια, Πόπη Αστεριάδη 2 τραγούδια και Ρένα Κουμιώτη 2 τραγούδια. Στο οπισθόφυλλο ο δίσκος αφιερώνεται "στα παιδιά της Κατοχής, που μεγάλωσαν στο δρόμο, στο Θησείο, στο πολύγωνο, στη Βάθη, στα Σεπόλια, στα Εξάρχεια, στην Κυψέλη, παντού, παντού στην Αθήνα και στην Ελλάδα".


2. Γιάννης Πουλόπουλος - Τα άλλα τραγούδια. Η μητέρα μου ήταν τόσο μεγάλη φαν του Πουλόπουλου που έχει αγοράσει και τα b-sides του.







3. Τασία Βέρα - Νο 2









4. Βάσω Χατζή - Ν4 (πόσο πάει το φιλί).
Πολύ πριν τους Suburban Kids With Biblical Names, οι Τασία Βέρα και Βάσω Χατζή βάφτιζαν κάθε δίσκο με τον αύξοντα αριθμό του. Στην δισκοθήκη μας δεν έχουμε άλλους δυστυχώς, ίσως
τα κυκλοφόρησαν σε κασετίνα κάποια στιγμή. Σε κάθε δίσκο
ο πατέρας μου έχει σημειώσει με στυλό ποια τραγούδια του αρέσουν. Στον πρώτο να ακούσετε τα "Πες μου άντρα στο μαντήλι" και "Τα Κουφέτα" και στον δεύτερο τα "Πόσο πάει το φιλί" και "Ήθελα νάσουνα μικρός". Αν κάποια στιγμή πέσουν στα χέρια σας.

5. Λίτσα Διαμάντη, Δημήτρης Κοντολάζος, Γιώργος Σαρρής - Τα Ερωτιάρικα (Απρίλης 1986). Η μουστάρδα του εξωφύλλου είναι τόσο πρόχειρη που στην κάτω δεξιά γωνία φαίνεται το πεταμένο μπουφάν του Κοντολάζου. Στα ερωτιάρικα περιλαμβάνονται τραγούδια όπως "Τα λόγια σου βαριά ναρκωτικά", "Προχώρησε στην αλλαγή", "Όλοι γίναμε εξουσία" και " Ο χορός δεν ξέρει τάξεις". Πιθανόν τα ερωτιάρικα ήταν μέσο διάδοσης παράνομων πολιτικών συνθημάτων. Ο πατέρας μου δεν έχει σημειώσει σουξέ.


6. Στην Όμορφη Νύχτα και φέτος.. ζωντανή ηχογράφηση (3 και 4 Νοεμβρίου 1984).
Είμαι σίγουρος ότι αυτό το δίσκο τον αγόρασαν για να έχουν να παίζουν κάτι σε οικογενειακά γλέντια. Παρόλο που τους έχουν βγάλει σαν φωτογραφίες για ταυτότητα, το artwork είναι πολύ ωραίο.


Οh Gsus Gsus με τα δώδεκα βινύλια των γονιών σου! Εμείς αναρτούμε εδώ μόνο τα 6,
για να δείτε τα υπόλοιπα , Μπουρνέλη, Μαντώ κλπ μπείτε βγείτε ΕΔΩ.

ICH AUCH (ki egw)

O Optimo στο γερμανικό περιοδικό Groove του Φεβρουαρίου έδωσε τους 6 αγαπημένους του δίσκους στο δημοσιογράφο Gerd Janson οποίος του τους έβγαλε με το τσιγκέλι. Ο κύρ JG Wilkes/Optimo κοιμάται σε δισκοθήκη καθώς έχει 15.000 βινύλια ταξινομημένα γεωγραφικά (Chicago Ηouse, Detroit techno, German krautrock)

Και η συλλογή του "Sleepwalk" (domino/indigo release), είναι τέλεια και αξίζει να τη βρείτε ταφ ωμεγα ρο αλφα τ-ω-ρ-α.

1. the outcasts- Self consious over you (good vibrations, 1979), του σημάδεψάν τα νιάτα οι Outcasts. Εδώ του ομόνιμου αφιερουμένου απού το χουριό τη Βαρεμάρη στον κιφτέ μου μι πουλλί αγάπη. κλιεκ ετ.

2. Pink Floyd- the dark side of the moon (Chrysalis, 1990) του τους γνωρισε ένας μπαμπάς ενός φίλου του χάιφιντελιστας του ήχου και δεινός προγκρεσιβροκφαν, ο δισκος αυτός του είχε φανει επιστημονική φαντασια...

3. Kenny "Jammin" Jason & "Fast" Eddie Smith- Can you dance (D.J. International, 1987) η πρώτη επαφή με acid house μετα το Phuture "Acid Tracks"

4. Eno Moebius Roedelius- After the Heat (Sky, 1978) δε θεωρει οτι ειναι απο τις πιο σημαντικές συνεργασίες του Eno αλλά συμπεριέλαβε το "Broken hand" στη συλλογη Sleepwalk. Κι αυτον ένος φίλος του τον έδωσε.

5. Basic Channel- Phylyps Trak (Basic Channel, 1993) αγαπούσε στον King Tubby για τις παραγωγές του στη Dub μουσική αλλα βαριόταν την ηλεκτρονική εκδοχή της μέχρι που άκουσε αυτό.

6. Raymond Scott- Soothing sounds for Baby Vol. 1 (Epic, 1963)

- του τον αγόρασε ο κολλητός του και συνεργάτης JD Twitch (Keith Mclvor), και δε θεωρεί ότι είναι μόνο για ύπνο μωρών 1- 6 μηνών. Είναι και για μεγάλους.

I LOVE YOU

Ακούω το How to Kill the DJ (part two), o optimo είναι Megga Maggas και θα τον δουμε από κοντά την Παρασκευή 27 Μαρτίου στο bios. Δεν είναι ο Optimo όμως το θέμα μας, ούτε η διαολεμένα καλή συλλογή που κυκλοφόρησε η Kitsune με επιλογές κομματιών από την μπάντα Phoenix (ο τραγουδιάρης είναι ο άνδρας της Σοφίας- lost in translation- Coppola, άσχετο). Πρέπει να πας και να αγοράσεις την εν λόγω συλλογή ΤΩΡΑ, αν δεν παίζουν φράγκα, έχουμε και κρίση βλέπεις, κάποια καλόπαιδα στην μπλογκσφαίρα, κάνουν το καλό και στη δίνουν εδώ

Φτάσαμε και στο θέμα του ποστ καθώς και του τίτλου α λοβ γιου (είναι για σένα ταρζαρνίτα) το α λοβ γιου όμως το ακούς συχνά μέσα στο έπος του Denis Wilson στην παραπάνω συλογή, κυκλοφόρησε το 1970 από τον Denis Wilson & Rumbo σαν single. Το τραγούδι είναι αφιερωμένο στη γυναίκα του Barbara. 'Ενας αστικός μύθος λέει ότι αναφέρεται στην αγάπη του (cocaine). Το ακούω συνέχεια στο αυτοκίνητο.

Εδώ είναι και μία σελίδα στο myspace του Denis Wilson & Rumbo.

12 vinyls x BMX Ρένος

Κανένα ζώο δεν τα πέρασε δύσκολα κατά τη διάρκεια της φωτογράφησης και τα δώδεκα βινύλια του Ρένου είναι υπέροχα...απλά διαβάστε εδώ.

Δέκατος όγδοος έπαιξε ο Ρένος. Τον ευχαριστούμε πολύ και δε δείχνουμε πόσο έχουμε χαρεί πάνω μας με τη συμμετοχή του γιατί θα ζηλεύουν οι συμπαίχτες.;)

Και τώρα ο καιρός.

'δεν πιάνεις μία κοπέλα μου αλλά για μένα είσαι και η πρώτη' :
colin young filthy track EDW

12 vinyls x BMX Mixalis E.

Δέκατος έβδομος ο Μιχάλης Ε. από τις Σέρρες με 12 επιλογές σκοτώστρες και ανεβασμένα αντιπροσωπευτικά τραγούδια από τον κάθε δίσκο στο blog του: stereonova. Βoards of Canada, x rey spex και soft cell μεταξύ άλλων είναι μερικά από τα βινύλια που φωτογραφίζονται ένα ένα σε κεφάτες πόζες κι από διάφορες γωνίες.

Ευχαριστούμε Μιχαλιό !

12 vinyls x BMX Vkp

Τα δώδεκα βινύλια του Vkp μας ήρθαν την Παρασκευή με ένα λινκ που οδηγούσε στο blog του.
Η διήγησή τελειώνει έτσι αλλά δεν αντιπροσωπεύει τις επιλογές του.
"Υ.Γ. Μη φοβάστε να με κάνετε φίλο, ένας κολλημένος μεταλλάς είμαι μόνο… "

'Ηταν ο δέκατος έκτος παίκτης και γι αυτό τον ευχαριστούμε. Περάστε στο Ruby in a music comma για να διαβάσετε τη συμμετοχή του:

http://musiccomma.blogspot.com/2009/03/12-albums.html

ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΑΓΩΝΙΑ

NO WSP : ΛΥΣΣΑΞΤΕ!

Αγαπητοί μας φίλοι :
ΒΡΕΧΕΙ!
Και ΘΑ ΒΡΕΧΕΙ όλη μέρα (εντάξει πότε πότε θα σταματά). Επομένως, το what street party ΑΝΑΒΑΛΛΕΤΑΙ, ΓΙΑ, το άλλο ή το παράλο ή τέλος πάντων για το επόμενο Σάββατο που θα βολεύει και θα έχει καλό καιρό στην ΙΔΙΑ (λογικά) διαδρομή.

OMΩΣ :

Επειδή είμαστε κατά τα άλλα έτοιμοι για πάρτυ ΟΛΟΙ και έχουμε τα μηχανήματα, πάρτυ θα γίνει, όχι what street party αλλά πάρτυ σταθερό, στο χώρο του ΛΥΣΣΙΑΤΡΕΙΟΥ (που είναι προφυλαγμένος από τη βροχή), αμέσως μόλις πέσει το φως, (πάει να πει από τις 7-8 όχι από τις 10-11, επί της Ιερά Οδού στα δεξιά (κοντά στο Μετρό του γκαζιού), ΔΕΣ ΧΑΡΤΗ -->


View Larger Map


ΤΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ :

- θα χρειαστεί να φανταστείτε ένα "κρυφό" πάρτυ στην Αθήνα όπου γύρω γύρω θα έχει βροχή αλλά εκεί που είσαι εσύ όχι, θα έχει μόνο αγάπη.
- Θα χρειαστεί να φέρετε το ποτό που λέγαμε (ένα μπουκάλι είναι καλά) αλλά μιας και θα είμαστε άνετοι , κανά ποτηράκι, κανά χυμούλι, καμιά ελίτσα, κανά παγάκι, κανάν ανανά κτλ.
- Ίσως να βοηθήσει κανένας φακός
- Και τέλος -και σημαντικότερο όλων- θα χρειαστεί να επιστρατεύσετε όλα τα μέσα σας (κινητά, γλωσσόφιλα, emails, facebook, τρόλευ) για να ξέρουν και οι φίλοι σας ότι ναι το what street party ακυρώθηκε για την άλλη εβδομάδα όμως σήμερα έχει party κρυμμένο-θησαυρό μέσα στην πόλη της Αθήνας..

ΛΥΣΣΑΞΤΕ!


Υγ.αντιγραφη απο:
-http://arxediamedia.blogspot.com/2009/03/no-wsp.html

Warm Ride

Αναμένοντας τη ζεστή τσάρκα με το Street Party...

Εδώ:warm ride - andy gibb.

Come to me baby, I got something to say
I been changin' your direction ev'ry step of the way
Now I bring emotion and I bring desire
And I bring the potion to set you on fire
I know you need me, there can be no doubt
You got me held inside your love and I can't get out
We must surrender to the powers that be
The angel in you and the devil in me

Warm ride , warm ride , baby just the way you are
Warm ride , warm ride , we can reach the highest star

Now I warn you women, we are two of a kind
And we both know what's coming
We got one thing in mind
I bring the pleasure , satisfaction you learn
And I got the strength to make you burn, baby, burn

Warm ride , warm ride , baby just the way you are
Warm ride , warm ride , we can reach the highest star

Why are we waiting for this love on the rise
And why am I searching for the magic that's in your eyes
We must surrender to the powers that be
The angel in you and the devil in me

Μια κλεμμένη παλιά φωτογραφία αγκαλιά με την κυρία. ΙΙ

Κλεμμένη φωτογραγία από το τυπογραφείο στο οποίο περίμενα μία ώρα μέχρι να εξυπηρετηθεί μια γιαγιά που ήθελε να βιβλιοδέσει την ποιητική της συλλογή με τίτλο 'Τα δύο Περιστέρια'.

ezra heinz II

Ποίημα από τη συλλογή ποιημάτων 'ΕΔΩΔΙΜΑ- ΑΠΟΙΚΙΑΚΑ, ποίηση για progressive τύπους' του ezra heinz.

12 vinyls x BMX πο τροτ

1. THE SHAMEN / FOREVER PEOPLE το τραγουδάω 2 μέρες τώρα από προχτές που τα βγαλα τα 12 για τη φωτογράφηση
2. ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ + ΝΑΤΑΣΣΑ Κ. / ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠ' ΑΥΤΟ αυτό το παιζα στις λάθος στροφές για 1-2 μήνες μέχρι που μου μαθαν πιο είναι το σωστό -γιες ιτ ιζ :]
3. DONNA SUMMER / FOUR SEASONS OF LOVE των γονιών μου και η μόνη κλεψιά που θα παραδεχτώ αν και δε μπορώ να φανταστώ να το αγόρασαν ποτέ. 4 τραγούδια, ένα για κάθε εποχή προφανώς και νομίζω απ το spring αναγνώρισα sample ενός απ αυτούς που θα παιζε κάποτε ο dimitri form paris
4. LE MANS / AQUI VIVIA YO οι le mans είναι οι le mans, είναι ισπανοί κ αυτός είναι ο τέλειος μελό ποπ έξυπνος δίσκος τους. νομίζω μετά απ αυτό διαλύσαν
5.SHAKRA AND MOONWEED / MICRONESIA τσικερδέλικ τρανσ. το βαλα παίξει μετά τη φωτογράφηση και πάλι δεν ήμουν σίγουρος για τις στροφές -τέτοιο πρόβλημα είχα και με τους 4-5 δίσκους του είδους που ποτέ αγόρασα
6. PAVEMENT / WATERY DOMESTIC οι pavement θέμα πιθανοτήτων θα μπορούσαν να χουν κ άλλους εκπροσώπους στη 12αδα αλλά δεν. εδώ βρίσκετε και το shoot the singer (1 sick verse) όπως και κάτι περίεργα μπλιπ με το που τελειώνει η μια πλευρά και πριν αρχίσει η άλλη που νομίζω τα χω ακούσει και σε αυθεντική κασέτα των pale fountains -μάλλον κάτι που κάνανε κάποτε
7. LE TIGRE / REMIX 12" το εξώφυλλο με τα κουκλάκια γαμάει και το ριμίξ των DFA στο deceptacon δε γαμάει απλά [εγώ-αυτό-το-έχω-σε-βινύλ]
8. THE KING OF LUXEMBOURG / "SIR" το πήρα και μόνο για το εξώφυλλο και για μια υποψία πως θα ναι ένα απ αυτά τα ποπ που μαρέσαν και ήταν. επίσης μια υποψία πως είναι ένας 'σημαντικός δίσκος' -χτες το ψαξα και στο ebay βρήκα μόνο το cd κοντά στα 50$- επίσης: εγώ-αυτό-το-χω-σε-βινύλ αλλά σαυτή τη περίπτωση δεν έχει σημασία
9. CHICKS ON SPEED / WILL SAVE US ALL chicks on speed will rule the world -τελικά δε το κάνανε. αυτός ο δίσκος έχει μέσα τα πάντα, μέχρι κ αφίσα στον τοίχο μου. a true classic όπως κ ότι βγάζανε στην εταιρία τότε [εξαιρείται ο δεύτερος δίσκος τους]
10. AUTECHRE / TRI REPETAE το πρώτο ηλεκτρονικό που αγόρασα ποτέ σε βινύλιο την ίδια μέρα με το άλμπουμ των etnica και ήταν μεγάλη παρασκευή και τα άκουγα εναλλάξ απ το μπαλκόνι στη διαπασών. αποκαλυπτικές στιγμές
11. LIKE A TIM & GINA V.D'ORIO / BASS GIRL η μια από τις cobra killer κ αυτός ο like a tim tim. διασκευές από παλιά αμερικάνικα ή έτσι μοιάζει, έχει μέσα κ το leader of the pack. σχετικά σκοτεινά ηλεκτρονικά χωρίς ποικιλία κ κοριτσίστικα φωνητικά, πολύ καλό και μάλλον το τελευταίο βινύλιο που αγόρασα. 2004
12. SUN RA & HIS SOLAR MYTH ARKESTRA / LIFE IS SPLENDID [-the song of joy is enlightENLIGHTMENT!!!]

sincerely,
πο τροτ


τι να πούμε τωρα κι εμείς οι οικοδεσπότες,
τα περνάμε πολύ ωραία.
Ευχαριστούμε πο τροτ.

12 vinyls x BMX Ikrory21

Δώδεκα δίσκοι βινυλίου διαλεγμένοι στην τύχη (Αλήθεια!) Πρώτα από όλα να ευχαριστήσω τους οικοδεσπότες για την πρόσκληση και να τους συγχαρώ για την ιδέα.

Πριν πάμε όμως στους 12 δίσκους, να ξηγηθώ για την διαδικασία επιλογής τους. Είναι όντως τυχαία αλλά στο ...περίπου!

Εξηγούμαι: Σε αντίθεση με τα CD που είναι τοποθετημένα με μια υποτυπώδη σειρά ταξινόμησης (αλφαβητικά με βάση το όνομα καλλιτέχνη / συγκροτήματος), τα βινύλια είναι απλά χωρισμένα σε τρία τμήματα χωρίς καμία άλλη σειρά ταξινόμησης (κάτι που εν τέλει βοήθησε στο πραγματικά τυχαίο της επιλογής).

Το πρώτο και μεγαλύτερο κομμάτι είναι τα «παλιά» και περιλαμβάνει ότι έχει αγοράστηκε μέχρι το 1996, το δεύτερο –αρκετά μικρότερο ακόμα- κομμάτι είναι τα «καινούργια» όπου βρίσκεται ότι έχει αγοραστεί και αγοράζεται από το 2007 και δώθε και τέλος έχουμε τα ... «μικρά» με ότι επτάιντσα ή δεκάϊντσα έχω αγορασμένα είτε τότε είτε τώρα.

Τι μεσολάβησε στα ενδιάμεσα 11 χρόνια; Πάρα πολλά και που να τα λέμε τώρα αλλά όσον αφορά τους δίσκους βινυλίου, μια τελείως μα τελείως λανθασμένη και πολλαπλώς μετανιωμένη απόφαση να αγοράζω μόνο cd (μείον κάτι βινυλιακά δώρα φίλων, thanks guys and gals!). Ήταν και που θα πέθαινε και το βινύλιο βλέπετε...

Τέλος πάντων, λάθη είμαστε ανθρώπους κάνουμε(!). Στην αρχή τράβαγα στην τύχη μόνο από τα «παλιά» (for old time’s sake) αλλά προς το τέλος άλλαξα γνώμη και πέρασα και μια μικρή βόλτα από τα «καινούργια» και τα «μικρά», έτσι για το θεαθήναι. Να μην σας ζαλίζω άλλο όμως...

Τα «παλιά»:

1. Various Artists – Virus 100 (LP, 1992, Alternative Tentacles)
Συλλογή που γιόρταζε τις 100 κυκλοφορίες της αμερικάνικης ανεξάρτητης Alternative Tentacles όπου συμμετέχουν μπάντες εντός και εκτός αυτής διασκευάζοντας (τι άλλο;) τραγούδια των Dead Kennedys. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι αυτή η συλλογή αγοράστηκε τότε που κυκλοφόρησε μόνο και μόνο για τις συμμετοχές των Faith No More και L7 (αμφότεροι διασκευάζουν το ίδιο τραγούδι!). Πάρ’ όλα αυτά, σας διαβεβαιώνω ότι κρατιέται ακόμα πολύ δυνατά σαν συλλογή, παρά τα 17 χρόνια στην πλάτη της, και ξεχωρίζουν οι διασκευές των Disposable Heroes Of HipHopcrisy (‘California Uber Alles’, από τις καλύτερες διασκευές όλων των εποχών), Faith No More (‘Let’s Lunch The Landlord’ σε τρελή καμπαρέ εκτέλεση), Les Thugs (‘Moon Over Marine’), Mojo Nixon (ένα τρελό - τρελό ροκαμπιλάδικο ‘Winnebago Warrior’!) και η a capela version του ‘Forward Death’ από τους NoMeansNo.

2. Various Artists – The Sound Of Rock: Folk Rock Classics Volume 1 (LP, 1981, CBS)
Αυτό πρέπει να είναι αγορασμένο από παζάρι δίσκων στο πάλαι ποτέ Ρόδον πολλά χρόνια πριν - προφανώς για γνωριμία με το είδος της μουσικής που αναφέρεται στον τίτλο (αν και το folk rock χρησιμοποιείται εδώ μάλλον με την πολύ ευρεία έννοια του όρου τώρα που ξαναβλέπω το tracklist). Συλλογή ελληνικής εμπνεύσεως, με liner notes στο οπισθόφυλλο δια χειρός ...Αργύρη Ζήλου παρακαλώ και μαζεύει την αφρόκρεμα του είδους: Bob Dylan (‘Like A Rolling Stone’), Joan Baez (στο ‘The Night They Drove All Dixie Down’ των The Band), Phil Ochs (‘Rehearsals For Retirement’), Donovan (‘Sunshine Superman’), The Byrds (‘Turn! Turn! Turn!’), Leonard Cohen (‘The Partisan’), κλπ. Ωραία είναι τελικά να τα έχεις όλα αυτά μαζεμένα σε έναν δίσκο γιατί το βάζεις να στροφάρει, ανοίγεις μια μπύρα και αρχίζεις απλά το sing-along! Έχει αυτοκόλλητο με τιμή 1200 δρχ και το στρογγυλό κλασικό κόκκινο Nice Price της CBS.

3. World Party – Bang! (LP, 1993, Ensign)
Το ωραίο και μελωδικότατο ‘Is It Like Today’ πρέπει να ήταν το τυράκι που με έκανε τότε να αποκτήσω ετούτο εδώ τον δίσκο των World Party του Karl Wallinger (πρώην Waterboys) και για να λέμε και την αλήθεια δεν ασχολήθηκα ποτέ με το τι άλλο έχουν κάνει είτε πριν είτε μετά από αυτόν εδώ τον δίσκο (θα έπρεπε; Δώστε γνώμες!). Το Bang! είναι συνολικά πάντως καλοφτιαγμένο indie pop / rock δισκάκι και ακούγεται ευχάριστα ακόμα περιέργως.

4. Sacred Reich – Surf Nicaragua (EP, 1988, Metal Blade / Roadrunner)
Καλή και βαριά θα έλεγε κανείς αρχή, με το ζόρι το τράβηξα από την βιβλιοθήκη! Χα! EP τεσσάρων κομματιών «φορτωμένο» με ασήκωτο thrash metal από τα τέλη των 80s. Το ομώνυμο track του EP πάντως «τα σπάει» ακόμα ενώ περιλαμβάνεται και μια συμπαθής διασκευή στο ‘War Pigs’ των Black Sabbath. Το εν λόγω συγκρότημα έχει παίξει στην Αθήνα (support οι «δικοί» μας Epidemic) κάπου το 1990 και ο μικρός lkrory21 πήγε σαν χαζός, άμαθος από συναυλίες ακόμα μιας και ήταν από τις πρώτες που πήγε, και έκατσε μπροστά να βλέπει καλύτερα. Αποτέλεσμα: έφαγε τέτοια «αρβυλιά» κατακέφαλα από stagediver που του ήρθε ο ουρανός σφοντύλι!

5. Beastie Boys – Licensed To Ill (LP, 1986, Def Jam/CBS) Αγορασμένος κάπου το 1993 και αυτονόητο φαντάζομαι το γιατί. Για την ιστορία έχει απάνω του δύο αυτοκόλλητα: ένα με την τιμή (2300 δρχ) και ένα κόκκινο ‘Nice Price’. Δεν πρέπει να λείπει από κανένα σπίτι και από κανένα πάρτι λέμε!

6. Skyclad – Prince Of The Poverty Line (LP, 1994, Noise Records)
That’s not mine και να σας πω την αλήθεια τον συγκεκριμένο δίσκο δεν πρέπει να τον έχω ακούσει ποτέ και ούτε έκατσα και τώρα για τις ανάγκες του παιχνιδιού, sorry! Είναι πολύ στενού ...συγγενή (hi bro!) και μου έχει μείνει αμανάτι μαζί με άλλους παρόμοιου ύφους αφού ο ... bro ζει εις την εσπερία πλέον. Υποθέτω ότι δεν αλλάζει κάτι σε σχέση με άλλα πονήματα της εν λόγω μπάντας οπότε μιλάμε για συμπαθές βρετανικό metal με πολλές επιρροές από folk (έχει και βιολιτζού το cast της μπάντας) – κάτι σαν πολύ πιο σκληρούς Levellers π.χ.

7. Daniel Lanois – For The Beauty Of Wynona (LP, 1994, Warner)
Αυτό έχει πάρα πολύ ωραίο εξώφυλλο by the way και όχι λόγω του γυμνού θέματος! Πραγματικά σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ τι με παρακίνησε για να τον αγοράσω τότε (θυμάται κανείς αν είχε κάποιου είδους επιτυχία ή είχε «σπρωχθεί» πολύ από τα περιοδικά της εποχής;), άκουγα τελείως άλλα πράγματα εκείνη την εποχή (όπως θα έχετε ήδη καταλάβει!!!) αλλά ξανακούγοντας τον τώρα, χαίρομαι που το έκανα! Από το αργόσυρτο ‘Messenger’ που ανοίγει την πρώτη πλευρά μέχρι το ακουστικό ‘Rocky World’ που κλείνει την δεύτερη, «στριμώχνονται» ωραίες χαλαρού mainstream rock τύπου μουσικές που δεν φοβούνται και να ξεφύγουν και λίγο ενίοτε (όπως π.χ. στο ομώνυμο track). Η φωνή του Daniel δεν είναι και η καλύτερη δυνατή αλλά λειτουργεί πάντως. Ο Daniel είναι πολύ πιο γνωστός ως παραγωγός παρά ως μουσικός, ok, αλλά αν ποτέ βρείτε το χρόνο τσεκάρετε τον σε αυτό το LP.

Από τα «καινούργια»:
8. Comets On Fire – Avatar (LP, 2006, Sub Pop)
Αγορασμένο πριν δύο χρόνια από γνωστό δισκάδικο του κέντρου. Καμία ιδιαίτερη συναισθηματική σχέση ή ανάμνηση εκτός από μία ωραία σαββατιάτικη βόλτα στα δισκάδικα και καφεδάκι μετά στην λιακάδα σκίζοντας παράλληλα απολαυστικά τα νάιλον περιτυλίγματα των LPs / CDs για να δω τα εσώφυλλα / booklets / κλπ. Ωραίο δισκάκι πάντως. Ok, δεν είναι και Blue Cathedrals αλλά ποτέ δεν απογοητεύει ο φίλτατος Ethan Miller είτε με τους ψυχεδελικούς Comets On Fire όπως εδώ είτε με τους παλιοροκάδες Howlin’ Rain.

9. Steve Hillage – Rainbow Dome Musick (LP, Clear Vinyl, 1979, Virgin)
Εξαίσιο επιτόπιο δώρο από φίλη στο έτσι πριν τέσσερα ή πέντε χρόνια δίσκων από πάγκο με μεταχειρισμένα βινύλια στην Τεχνόπολη - σε κάποιο φεστιβάλ ΒΑΒΕΛ ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων. Άθικτο το αυτοκόλλητο με την τιμή (10€). Κλασικός ambient δίσκος, σε διαφανές βινύλιο παρακαλώ, του βρετανού κιθαρίστα με μόνη άλλη μουσική βοήθεια την Miquette Giraudy, βουτηγμένος στα αιθέρια keyboards και στις αέρινες κιθάρες. Περιλαμβάνει ένα τρακ ανά πλευρά βινυλίου και ακούγεται πολύ ωραία με τα σκρατς του στο σκοτάδι.

10. Neko Case – Canadian Amp (EP, 2001, Lance Rock Records)
Πολύ πρόσφατη (ούτε μήνας!) και ολίγον παρορμητική αγορά από το ίδιο δισκάδικο του κέντρου με το #8. Αυτό το EP που περιλαμβάνει διασκευές σε Hank Williams, Neil Young, κάτι άλλους καναδούς, ένα παραδοσιακό και δύο δικά της. Φωνάρα και συμπαθέστατη εν γενεί ως παρουσία η φίλτατη Neko.

Από τα «μικρά»:
11. Sufjan Stevens – I Went Dancing With My Sister / Waste Of What Your Kids Won’t Have (7”, 2007, Sounds Familyre) 7” με δύο ακυκλοφόρητα tracks που ήρθε ταχυδρομικώς από Αμέρικα παρέα ως δώρο με την επανέκδοση σε βινύλιο του Seven Swans (2004) του γνωστού …golden boy της αμερικάνικης indie rock σκηνής.
Τόσο το 7” όσο και ο δίσκος είναι υπέρ του δέοντος χαλαροί και υπέρ του δέοντος χριστιανικοί στα μηνύματα τους αλλά έχουν μια ομορφιά μέσα τους που σε κερδίζει. Τώρα που το ξανασκέφτομαι ακούγοντας το: καιρό δεν έχει να κυκλοφορήσει δίσκο ο φίλος μας;

12. Rancid – Let’s Go (2X10, White Vinyl, 1994, Epitaph Records)
Διπλό λευκό δεκάιντσο παρακαλώ σε κοκκινόμαυρο gatefold εξώφυλλο. Κλασικό 90s καλιφορνέζικο punk από τους Rancid που για ένα διάστημα είχα μεγάλο και τρελό κόλλημα μαζί τους έστω και αν ήταν εν γνώση μου η μη αυθεντικότητα τους. Αλλά βαράγανε ωραία οι π.....δες και με κέρδιζαν. Αργότερα περάσανε και σε πιο ska μονοπάτια. Σατανική σύμπτωση: Από τα liner notes αυτού του δίσκου είναι κλεμμένο το ‘See Ya In The Pit’ (όσοι-ες κατάλαβαν, κατάλαβαν).

Cheers!

Δέκατος τέταρτος έπαιξε ο Lkrory21 ,τον ευχαριστούμε.

12 vinyls x BMX Gossip Boy

1. Sugarcubes-Life's Too Good
Πράσινο και ροζ, από το 7+7, όταν ήμουν ακόμα 18 σε ένα ταξίδι-αστραπί στην Αθήνα για live στο Ρόδον. Μαζί είχα αγοράσει και Pixies αλλά αυτό το φχαριστήθηκα πιο πολύ. Άκουσα κατά λάθος πρώτα τη δεύτερη πλευρά και για χρόνια νομιζα ότι αυτή ήταν η πρώτη.

2. Bis-The New Transistor Heroes
Δώρο από κάποιον special από το vinyle microstore. Το είχα σε cd κι έτσι του το χάρισα και κράτησα το βινύλιο.

3. Μάνος Χατζιδάκις, Λένα Πλάτωνος, Σαβίννα Γιαννάτου-Εδώ Λιλιπούπολη
Μεγάλωσα μ'αυτό, έτρωγα με τη Μάσα Σιδερομάσα, συνδύαζα χρώματα με βάση τον Παπαγάλο που ήθελε να βάλει κόκκινο μαζί με πορτοκαλί και ονειρευόμουν τη ροζ Ρόζα Ροζαλία.

4. The Birthday Party-Mutiny
EP. Δεν ήταν δικό μου. Classic story. Το καβάτζωσα. Απίστευτο εξώφυλλο δια χειρός Anita Lane. Τα αγκαθωτά τριαντάφυλλα της σκίζουν καρδιές.

5. The Cure-Wish
Διπλό άλμπουμ που κλείνει μέσα του όλη τη χαρά του έρωτα και όλο τον πόνο του χωρισμού. Κόκκινο, φθαρμένο και χιλιοπαιγμένο, το αγόρασα 1 ευρώ από έναν θείο μου που είχε δισκάδικο και δεν ήξερε τι να κάνει πια τα βινύλια.

6. Iggy Pop-Lust For Life
Δώρο όταν ήμουν 16 από τον πρώτο μου γκόμενο-γιατί είχε μέσα το Sweet Sixteen-σε μπιλιαρδάδικο σε επαρχιακή πόλη.

7. Tuxedomoon-Desire
Έχει μέσα το Jinx. Το άκουσα στα 16. Ανεξίτηλα σημάδια το Jinx, ανεξίτηλο μπλε ο δίσκος.

8. Led Zeppelin-II
Το κληρονόμησα από τη μαμά μου. Hell yeah! Το καλύτερο άλμπουμ των Zeppelin!

9. Dubrovniks-Medicine Wheel
Πόσο λατρεύω, λατρεύω, λατρεύω αυτόν το δίσκο. Και δεν τον έβρισκα πουθενά. Τελικά τον βρήκα σε ενα κωλοδισκάδικο στη Θεσσαλόνικη.

10. The Ronettes-The Ronettes
Girly εξώφυλλο, 60s φουστάνια, be my baby, υπόγειο δισκάδικο στη Μπενάκη που δεν θυμάμαι ποτέ πως λέγεται!

11. Pulp-His n Hers
Το είχα λιώσει όταν ήμουν teenager! Και άρεσε και στη μαμά μου!Με μετέφερε στο Λονδίνο και στην αγγλική suburbia. Και το βινύλιο δεν είχε το Babies, όπως το cd, και χαιρόμουν γιατί το Babies δεν μου άρεσε καθόλου.

12. The Gentle Waves-Swansong For You
Μωβ. Με μια μαύρη γατάρα στο εξώφυλλο. Το αγόρασα για τη γάτα. Εκ των υστέρων έμαθα τι εστί Gentle Waves. Έχω και φωτογραφία αγκαλιά με αυτόν τον δίσκο, τόσο πολύ τον αγαπούσα!

Δέκατος τρίτος έπαιξε το Gossip Boy!
Ευχαριστούμεεεε! και την Killah για τη φωτογραφία.

12 vinyls x BMX Θοδωρής Κανελλόπουλος

1. Prodigy - Music for The Gilted Generation

Το πρώτο βινύλιο που αγόρασα ever. Ήταν 1995, έβλεπα πολύ MTV και Seven Χ και είχα κολλήσει με το No Good. Ωραίος δίσκος αν και έχω να τον ακούσω χρόνια. Το 3 Κilos είναι μεγάλο κομμάτι.

2. Flaming Lips - At War With The Mystics

Όχι και τόσο καλό άλμπουμ αλλά σε καμία περίπτωση δε μετανιώνω που το έχω. Από ένα δισκάδικο στην Πάτρα το αγόρασα, έχει ήδη αντέξει 2 μετακομίσεις.
Yeah yeah yeah yeah, yeah yeah yeah yeah

3. Bruce Springsteen - Lucky

Aπό το Ζαχαρία με αγάπη. Πήρα πολλά του Boss μαζεμένα, όταν κατάλαβα τα μεγαλείο του. Άθικτο.

4. Τhe Brian Jonestown Massacre - Give It Back

Σε παζάρι στην Τεχνόπολη πριν 2 χρόνια νομίζω το αγόρασα.. Είναι σε πολύ καλή κατάσταση και δεν το έχω ακούσει από τότε.

5. Βroken Social Scene - S/T

Το ομότιτλο των BSC το αγόρασα στο Benicassim του 2006, την ώρα που έπαιζαν οι άθλιοι Madness. Είχε ζέστη, η μουσική ήταν χάλια και πήγα για ψώνια.. Το packaging είναι τεράστιο!

6. Slowdive - Pygmalion

Αγορασμένο και αυτό από το Μοναστηράκι μόνο και μόνο επειδή δεν είχα αγοράσει μέχρι τότε το Souvlaki. Kαμία μα καμία σχέση με το Souvlaki. Μια φορά το έχω ακούσει.

7. Stephen Malkmus - Face The Truth

Vinyl Microstore 2008!

8. Franz Ferdinand - S/T

Ούτε που θυμάμαι από πότε το έχω και από που το είχα πάρει.. Ή σε παζάρι δίσκων το 2005 ή λίγο πριν ή λίγο μετά το 1ο τους live sthn Αθήνα το 2004. To Michael το έχω λιώσει.

9. Film School - S/T

Vinyl Microstore 2007!

10. REM - Up

Πρόσφατα αγορασμένο σε άριστη κατάσταση από Μοναστηράκι επειδή η τιμή του ήταν ελκυστική και επειδή έχει μέσα το Lotus, που εξακολουθεί να είναι τεράστιο κομμάτι.

11. Τricky - Blowback

Δώρο από κάποιον φίλο από τα παλιά τη μέρα που έγινα 18. Η συμμετοχή των live μου άρεσε
και συμπάθησα, έστω και για ένα τραγούδι τους Red Hot Chilli Peppers.

12. Postal Service - Give Up

Primavera 2007. Στο καλύτερο δισκάδικο που έχω πάει ποτέ. Revolver. Carrer de la tallers στη Βαρκελώνη. Απαραίτητο. To Such Great Heights το έβαλαν μέχρι και στο So You Think You Can Dance.

PS. Λυπάμαι που δεν αγόρασα εκείνο το δισκάκι των Belle & Sebastian, από το πιο αγαπημένο μου δισκάδικο. Από τον Εξώστη στην Πάτρα. O Π. φταίει.


Δωδέκατος έπαιξε ο Θοδωρής Κανελλόπουλος, τον ευχαριστούμε.

What Street Party 5

Εκεί που θα τα πούμε το Σάββατο.


What Street Party#5 - Isimeria from the M room on Vimeo.

12 vinyls x BMX Φανταστικός 'Ηχος

Κακή φωτο, ωραίοι δίσκοι. Και κατάφερα να διαλέξω τους 11 χωρίς να κλέψω.


1. Trespass OST

Το’χα τσιμπήσει πολύ φθηνά μεταχειρισμένο, δε θυμάμαι από πού. Ice Cube, Sir Mix-A-Lot, Ice T και τα υπόλοιπα καλόπαιδα στο soundtrack ενός μέτριου φιλμ που μερικοί πρωταγωνιστούσαν κιόλας. Έχω να το ακούσω χρόνια και δεν καίγομαι κιόλας.

2. Squarepusher – Venus No 17

Vinyl Microstore όταν βγήκε. Κομμάτι για πολύ repeat. Και αυτά τα μωβ 12” sleeves της Warp είναι μεγάλο φετίχ μου, με το τετράγωνο κοψιματάκι τους.

3. Talking Heads – More Songs About Buildings And Food.

Φτιαγμένο από δεκάδες μικρά polaroid, ένα από τα αγαπημένα μου εξώφυλλα, και ένας δίσκος που αμφιβάλλω εάν ακούγεται πλέον από τα παιξίματα. Δεν έχει σημασία βέβαια, μιας και δεν έχω πικάπ εδώ και χρόνια. Eno + Byrne = L.F.E.

4. The Shamen – Move Any Mountain.

Πεντακόσιες δραχμές από το μοναστηράκι, χωρίς να ξέρω καν τι είναι. Μετά έμαθα, και άρχισα να παίρνω όποιο δωδεκάρι/εφτάρι/LP/CD τους έβρισκα μπροστά μου – πεντακόσιες δραχμές από το μοναστηράκι. Οι Shamen και οι KLF πρέπει να είναι τα συγκροτήματα των οποίων έχω τα πιο πολλά δωδεκάρια.

5. Snog – Beyond The Valley Of The Proles.

Ακουστικές folk μπαλάντες για τον ξεπεσμό του ανθρωπίνου γένους από τον Αυστραλό David Thrussell (επίσης γράφει σκοτεινό techno σαν Black Lung και ένα σωρό άλλα ονόματα). Ο δεύτερος δίσκος έχει remixes από άλλους πειραγμένους καλλιτέχνες όπως τους Shaolin Wooden Men και τον End. Πίκρα, σκατίλα και αδιέξοδο. Και ωραία μουσική.

6. Τortoise – Rivers 12”

Πενήντα δραχμές από το Σόλωνος και Μασσαλίας. Ωραία κομμάτια.

7. The Residents – Hit The Road Jack 12”

Αγορασμένο από το συνοικιακό δισκάδικο της γειτονιάς μου, που πρόσφατα έκλεισε. Τι να πω για τους Residents, όση πιο πολλή βλακεία, τόσο πιο καλό.

8. Rephlex Presents: The BBC Radiophonic Workshop (4x10”)

Εντάξει, έκλεψα σε αυτό και το διάλεξα επίτηδες για να το παίξω cool. Στο μαγαζί που το πήρα,πελάτης που υποτίθεται ότι άκουγε warp και electronica το είχε γυρίσει πίσω γιατί «δεν ακουγόταν με τίποτα». Άντε βρες άκρη…

9. King Tubby’s Prophecy Of Dub – Yabby You

Θεϊκές dub επανεκδόσεις της Blood And Fire, ο Yabby You είναι ένας από τους πιο υποτιμημένους χαρακτήρες του νησιού απ’ότι καταλαβαίνω. Φοβερά dubs και φοβερά κομμάτια από αμφότερους τους συντελεστές.

10. Tobias Schmidt – Hooray For Everything Promo 12”

White label της Disko B που είχα βρει σε digging spree πρόπερσι στο Βερολίνο, 4 super βρώμικα electro κομμάτια. Στοιχεία δεν αναγραφόντουσαν, και πάντα βαριόμουν να ψάξω από τον αριθμό. Φτιάχνοντας αυτή τη λίστα επιτέλους έμαθα από ποιόν είναι.

11. DJ Shadow – Υοu Can’t Go Home Again 12”

Ένα από τα κομμάτια που αξίζει να έχεις σε δωδεκάρι, θυμάμαι πόσο είχα σοκαριστεί όταν το άκουσα από τον Καφετζή στο σπίτι του. Δέος πραγματικό. Να’σαι καλά ρε Γιώργο. Κι ας προσπάθησες να με σκοτώσεις με το αμάξι σου έξω από το Bios.

12. Jethro Tull – Aqualung

Από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα μικρός, σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να τους ακούσω πλέον, άγνωστο για ποιο λόγο. Τη συγκεκριμένη κόπια την είχα βρει να σαπίζει στην αποθήκη της παλιάς μου δουλειάς, ο εργοδότης μου προφανώς δεν ένιωθε καμία συμπόνια για τους δίσκους που αγόραζε όταν φοιτούσε στο Λονδίνο. Ανάμεσα στους υπόλοιπους κολλημένους από την υγρασία δίσκους, και μια κόπια από το Black Moses του Isaac Hayes που ξεδιπλώνεται σε σχήμα σταυρού, καθώς και το Sticky Fingers με το αληθινό φερμουάρ. Oh yeah.

Ενδέκατος έπαιξε ο Φανταστικός 'Ηχος , ή αλλιώς Fantastikoi Hxoi.
Τον ευχαριστούμε πολύ.

12 vinyls x BMX -------- Σάμι Τανέασου ------

1. PINK FLOYD-DELICATE SOUND OF THUNDER

Ήταν καλοκαίρι του 1988 στο Αμπράμι της Νάξου και άκουγα στα γουόκμαν μου τον πρώτο δίσκο της Paula Abdul που μόλις είχε κυκλοφορήσει.Κάποια στιγμή,βγαίνοντας από το δωμάτιο,είδα μια παρέα Γάλλων γύρω στα 25 να παίζει διάφορα ξένα τραγούδια στην κιθάρα και να τραγουδάει.Τα κορίτσια ήταν όμορφα και ο αρχηγός της παρέας έπαιζε κιθάρα.Τραγούδησαν και ένα κομμάτι που έλεγε «Χέι και κάτι άλλα ακαταλαβίστικα».Ήμουν σίγουρος ότι κάπου το είχα ξανακούσει.Ρώτησα τον αρχηγό ποιό κομμάτι ήταν αυτό.Μου είπε τον τίτλο του αλλά δεν τον συγκράτησα.Το συγκρότημα όμως το ήξερα,είχε δύο κασσέτες η μαμά μου ,και μάλιστα μαζί της στη Νάξο!Τις άκουγε συνέχεια από την χρονιά που κυκλοφόρησαν,αλλά εμένα δεν μου άρεσαν,της έλεγα συνέχεια να το κλείσει.Της ζήτησα να μου τις δώσει να τις ακούσω.Πρώτα άκουσα την κασσέτα που το πρώτο κομμάτι της ήταν το Have a Cigar.Τρελλάθηκα!Την άκουσα όλη,αλλά δεν βρήκα το κομμάτι που έλεγε «Χέι».Έβαλα την δεύτερη κασσέτα.Ξεκινούσε με ένα πολύ περίεργο κομμάτι.Πρώτη φορά έβλεπα ερωτηματικό στον τίτλο!Δεν είχε ρεφρέν!Το τρίτο τραγούδι έλεγε σε κάποια φάση κάτι που έμοιαζε με τον ακαταλαβίστικο τίτλο που μου είχε πεί ο Γάλλος,αλλά ήταν πιο αργό σε ρυθμό και δεν έλεγε «Χέι».Αισθανόμουν όμως ότι βρισκόμουν στον σωστό δρόμο!Ώσπου δυο κομμάτια αργότερα το ανακάλυψα!Ήταν αυτό,έλεγε «Χέι» ,ήταν γρήγορο,και μάλιστα το λέγανε πολλά παιδιά μαζί,σαν χορωδία,όπως οι Γάλλοι στην βεράντα της ταβέρνας!Και μετά στην δεύτερη πλευρά της πρώτης κασσέτας(ήταν διπλή) το ξαναέλεγε ακόμα πιο άγρια,όμως πάλι χωρίς το «Χέι».
Όταν γύρισα στην Αθήνα πήγα στο δισκάδικο της γειτονιάς μου,στη Μουσική Στοά,και ρώτησα τον κύριο με τα κόκκινα μούσια αν έχει κάποιον δίσκο των Pink Floyd.Με ρώτησε αν ήθελα κάποιον συγκεκρημένο ή έναν LIVE που μόλις είχε κυκλοφορήσει.Μου είπε πως είχε όλα τα γνωστά τους κομμάτια μέσα.Και είπα «ναι,θέλω τον LIFE»
Το Delicate Sound of Thunder είναι ο πρώτος δίσκος που αγόρασα με δική μου ανακάλυψη.Εκεί άκουσα το One of These Days και έτρεξα και πήρα αμέσως το Meddle. Ο κύριος με τα κόκκινα μούσια μου πρότεινε και το A Nice Pair,το Ummagumma και το Relics.Τα πήρα όλα.Ευχαριστώ τους γονείς μου που μου δώσανε τα λεφτά και τον τον κύριο με τα κόκκινα μούσια.Ήταν η πρώτη φορά (από τις δύο) που η μουσική άλλαξε την ζωή μου.


2. BJORK-DEBUT

Στη δευτέρα λυκείου τα είχα με τη Χριστίνα.Κάναμε πολλά δώρα ο ένας στον άλλον,αλλά αυτή μου έκανε τα καλύτερα.Ήξερε οτι μου άρεσαν πάρα πολύ οι Pink Floyd,οι Guns n Roses το California με τον Μπράντ Πιτ και την Τζούλιετ Λιούης και ένα τραγούδι μιας παράξενης κοπελίτσας που τσίριζε.Με ρώτησε πώς την λένε και της έγραψα σε ένα χαρτάκι BJORK.Δεν ήξερα να το προφέρω,το έβλεπα μόνο γραμμάνο στο MTV. Ένα μεσημέρι πήγα να την πάρω από το σχολείο της.Βγήκε από το κτήριο με ένα άσπρο μπλουζάκι,την τσάντα στον ώμο και κρατούσε με το ένα της χέρι ένα μπαλόνι που έγραφε Χ+Σ και με το άλλο μια σακούλα από το HAPPENING.Ήταν δώρο για μένα!Η άσπρη σακούλα ήταν γραμμένη μπρος-πίσω με στυλό.Έγραφε χριστινιές που είχε γράψει η Χριστίνα και οι φίλες της για μένα.Πήρα την σακούλα και αφού διάβασα όλες τις χριστινιές,έβγαλα το δώρο από μέσα!Ήταν το Debut της Bjork!Ενθουσιάστηκα!Αλλά συνειδητοποίησα με έκπληξη οτι όλες οι χριστινιές που είχα διαβάσει στη σακούλα είχαν χαραχτεί πάνω στο εξώφυλλο και στο οπισθόφυλλο του δίσκου,επειδή,προφανώς, τις είχε γράψει ενώ ήταν μέσα ο δίσκος!Εκείνη τη στιγμή δεν νομίζω να χάρηκα ιδιαίτερα.Δεκαέξη ομως χρόνια μετά,είναι από τις πιο όμορφες και συγκινητικές αναμνήσεις της ζωής μου ,το πιο συλλεκτικό και πλούσιο σε συναισθήματα εξώφυλλο της δισκοθήκης μου και ένας εξαιρετικός διαχρονικός δίσκος.


3. SONIC YOUTH-GOO

Έχω την συνήθεια,από το 1990 που άρχισα να πηγαίνω μόνος μου σε συναυλίες,να αγοράζω μπλουζάκια από συγκροτήματα.Μια μέρα λοιπόν του 1992,μου είπε ο πατέρας μου πως ο Μάνος,ο γιός μιας φίλης του,αγόρασε μια φοβερή μηχανή που τυπώνει ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΘΕΛΕΙΣ πάνω σε μπλουζάκι,σε μορφή στάμπας!Εξώφυλλα δίσκων,χαρτί από εφημερίδα ή περιοδικό,δική σου ζωγραφιά ,οτιδήποτε!Αλλά μόνο σε άσπρο κοντομάνικο!Αν ήθελα,θα με πήγαινε να κάνω κι εγώ ένα μπλουζάκι.Μου είπε πως ήταν και πιο φτηνό από το αν το αγόραζα σε συναυλια.Φυσικά και ήθελα!Πήρα λοιπον το αγαπημένο μου εξώφυλλο των Birthday Party με το απαίσιο τέρας που οδηγεί ένα αυτοκίνητο και του τρέχουνε τα σάλια.Ο Μάνος,αρκετά μεγαλύτερος από εμένα,μεταλλάς, με μακριά μαλλιά και αλήτικο attitude,εντυπωσιασμένος με την επιλογή μου,με ρώτησε αν μου αρέσει ο Nick Cave. «Πάρα πολύ» του απάντησα. «Τους Sonic Youth τους ξέρεις?». «’Οχι». «Δεν ξέρεις τους Sonic Youth??Αν σου αρέσει ο Cave θα ενθουσιαστείς με τους Sonic Youth !!Πάρε το Goo,είναι ο καλύτερός τους δίσκος!!»
Πήγα αμέσως στη Μουσική Στοά με τον πατέρα μου και το ζήτησα.Το εξώφυλλο ήταν καταπληκτικό!Ο πατέρας μου μου είπε πως το εξώφυλλο ήταν απαίσιο.Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ.Μου τον αγόρασε.Τον άκουσα στο σπίτι με τον αδερφό μου και τη φίλη μου την Αθηνά.Δεν τους άρεσε.Εγώ είχα εκστασιαστεί με το Dirty Boots,το Tunic και το Mote.Οι Sonic Youth έγιναν ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα και του αδερφού μου και πάντα ανυπομονώ για κάθε καινούρια τους κυκλοφορία.


4. REM-OUT OF TIME

Θυμάμαι κάναμε ποδήλατο με τον αδερφό μου τον Δημήτρη στην Υακίνθου και πηγαίναμε προς το Κοντόπευκο.Μιλάγαμε για διάφορα καθώς τρέχαμε.Κάποια στιγμή άρχισε να τραγουδάει κάποιους στίχους.Ήταν το 1990 και ο Δημήτρης ήταν 10 χρονών.Τον ρώτησα τι ήταν αυτό που τραγουδούσε,κάπου το είχα ξανακούσει.Μου είπε «έχεις ακούσει ένα τραγούδι στο MTV που λέει that’s me in the corner that s me in the spark?» Λέω «ναι,έχω δεί το βίντεο,μου αρέσει πολύ,πώς λένε το συγκρότημα?» «ΡΕΜ»
Πήγα και αγόρασα το Out of Time.Έμαθα τους REM το 1990 από τον αδερφό μου που ήταν 10 χρονών.Φέτος γνώρισε τον Michael Stipe μετά την συναυλία τους στο Καλλιμάρμαρο.


5. THE LAST DRIVE-FUCKHEAD ENTROPY

Ο δίσκος που στιγμάτισε την εφηβεία μου.Τον αγόρασα μετά από μια συναυλία των Last Drive στο Ρόδον το 1992,νομίζω απο το 7+7 στο Μοναστηράκι.Στη συναυλία είχα πάει με την Ιφιγένεια.Μαζί της πήγα και στη συναυλία τους πέρσι στο Gagarin.Οι Last Drive ήταν άγριοι,παίζαν μια μουσική που με αναστάτωνε,που με έκανε να θέλω να τα σπάσω όλα και να χοροπηδάω.Και ήταν και Έλληνες!Μόλις είχε κυκλοφορήσει το Fuckhead Entropy και τα περισσότερα κομμάτια που είχαν παίξει ήταν απο αυτό.Είχε φοβερό εξώφυλλο,ένα στόμα να τρώει ένα μάτι και στον τίτλο είχε τη λέξη FUCK.Το Shot With Crystal Balls in my Hands και το Killhead Therapy είναι αξεπέραστα κομμάτια.Και πρόπερσι ανακάλυψα οτι έκανα μαθήματα ζωγραφικής στην κόρη του Γιώργου Καρανικόλα.Αφού ξεπέρασα την αμηχανία του φαν,γίναμε φίλοι.


6. PETER GABRIEL – 4

Η μητέρα μου αγόρασε τρείς δίσκους του Peter Gabriel ,το 3,το 4 και το So,το 1988,μετά από παρότρυνση της θείας μου της Αντωνίας.Τα δυο είχαν φοβερά εξώφυλλα.Το 3 είχε τον Gabriel μισό κανονικό και μισό λιωμένο.Το 4 είχε μια παράξενη θολή φωτογραφία με κάτι απόκοσμο,σαν εξωγήινο,μπλέ και κίτρινο,που αργότερα έμαθα οτι ήταν αφρικάνικη μάσκα.Το So είχε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του Gabriel,κανένα ενδιαφέρων.Είχα την περιέργεια να ακούσω το 4,λόγω εξωφύλλου.Έβαλα κατά λάθος την δεύτερη πλευρά του δίσκου.Το πρώτο κομμάτι δεν μου άρεσε.Με το που ξεκίνησε η εισαγωγή του δεύτερου κομματιού με τον υπνοτικό ρυθμό,τα θαμπά τύμπανα και το εκκωφαντικό μπάσο τρίξαν τα ηχεία.Όταν άκουσα τη φωνή του Peter Gabriel να απαγγέλει τόσο ψυχρά τους πρώτους στίχους ανατρίχιασα.Η μελωδία άλλαξε,ο Gabriel άρχισε να φωνάζει “lay your hands on me”, τα τύμπανα δυνάμωναν ολοένα και περισσότερο,ωσπου οδήγησαν το κομμάτι σε ένα απίστευτο κρεσσέντο.Είχα μείνει άναυδος.Ρώτησα τον ξάδερφό μου τον Βαγγελόπουλο τι είναι αυτό.Μου είπε οτι όταν λέει αυτό το κομμάτι στις συναυλίες του,πέφτει στο κοινό από τη σκηνή με τα χέρια ψηλά.
Ο Peter Gabriel είναι ένας από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες και το 4 ένας από τους πέντε αγαπημένους μου δίσκους όλων των εποχών.


7. BOKOMOLECH-XERO

Είχα κανονίσει με τον φίλο μου τον Κωστή να πάμε μαζί στη συναυλία της PJ Harvey στο Ρόδον το 1995.Μου είπε πως θα κατεβαίναμε με το αυτοκίνητο κάτι φίλων του και πως θα περνούσαν να με πάρουνε από το σπίτι.Σε όλη τη διαδρομή μιλούσαμε για μουσική.Ήταν πολύ καλά παιδιά και με πολλές μουσικές γνώσεις.Κάποιος από αυτούς είχε και ένα συγκρότημα και μόλις λίγες μέρες πριν είχαν κυκλοφορήσει τον πρώτο τους δίσκο στην Lazy Dog.Όταν παρκάραμε κοντά στη Μάρνης,μου είπε πως είχε κάποια αντίτυπα στο πορτμπαγκάζ και πως,αν ήθελα,θα μπορούσα να αγοράσω ένα πολύ πιο φθηνά.Τον αγόρασα.Ωραίο μπεζ εξώφυλλο,ωραία φωτογραφία και τίτλο που ακόμα δεν είμαι σίγουρος οτι προφέρω σωστά.XERO.Απο τότε πήγαινα σε όλες τις συναυλίες τους μαζί με τη Μπαχά,τον Κ.Ο.Ν.Σ.Ο.Υ.Λ.Α,τον Γιώργο,τον Κωστή,τη Φωτεινή και πολλούς άλλους φίλους.Τα τραγούδια τους με συντρόφευσαν σε πολύ καλές και άσχημες περιόδους,ταυτίστηκα με τους στίχους τους και τα ξεσπάσματα της μουσικής τους.Μετά από καιρό γνωριστήκαμε καλύτερα με τον Δημήτρη Ιωάννου και γίναμε καλοί φίλοι.Κάθε φορά που ακούω τους δίσκους τους καταλαβαίνω οτι είναι σπουδαίο συγκρότημα.Είμαι ακόμα μεγάλος φαν και φίλος.


8. ΤΡΥΠΕΣ- ΠΑΡΤΥ ΣΤΟΝ 13ο ΟΡΟΦΟ

Νομίζω ήταν 1991 όταν πήγα πρώτη φορά σε συναυλία Τρύπες στο ΑΝ.Ο φίλος μου ο Θάνος μου είχε μιλήσει για αυτούς,οτι είναι φοβερό συγκρότημα και πως στις συναυλίες τους γίνεται χαμός.Ειδικά στο ΑΝ,μου είχε πεί,πέφτει ξύλο,βρίζουνε τους μπάτσους,ο Αγγελάκας καταβρέχει τον κόσμο που χτυπιέται στα πόδια του με κουβάδες με νερό,όλοι είναι μεθυσμένοι και παίρνουνε ναρκωτικά.Πήγαμε μαζί με την Ιφιγένεια και τη Φωτεινή.Συγκεκρημένα,τη Φωτεινή τη γνώρισα εκεί,ήταν η κολλητή της Ιφιγένειας.Είχαμε πάρει και φωτογραφική μηχανή μαζί μας.Φοβόμασταν οτι κάναμε κάτι πολύ κακό και την κρύψαμε καλά για να μην τη βρουν οι σεκιουριτάδες.Η συναυλία ήταν από τις πιο δυνατές εμπειρίες της ζωής μου.Τα τραγούδια τους σφηνονόντουσαν το ένα μετά το άλλο στο μυαλό μου και όλο το κλαμπ βρισκόταν σε παραλλήλημα.Βγήκαμε καταιδρωμένοι από το ΑΝ μετά το τέλος της συναυλίας.Την άλλη μέρα αγόρασα «αυτό που έχει το Ερωτευμένοι Σχιζοφρενείς,το Πάρτυ και το Δικιά σου Κοντινή Αμερική..».Είχα μάθει ήδη σχεδόν όλα τα ρεφρέν από τη συναυλία.Έβαλα το δίσκο τέρμα δυνατά στο πικάπ των γονιών μου που ήταν έξω από το δωμάτιό τους.Ο πατέρας μου μου είπε να το βάλω πιο σιγά.Συνέχισα να τον ακούω με τα μεγάλα άσπρα ακουστικά που είχαμε.Δυστυχώς η Ιφιγένεια είχε ξεχάσει να βάλει φιλμ στη φωτογραφική μηχανή.


9. JETHRO TULL-TOO OLD TO ROCK N ROLL TOO YOUNG TO DIE

Καλοκαίρι του 1988 πάλι στο Αμπράμι της Νάξου.Ήταν Αύγουστος και είχα τα γενέθλειά μου.Μιλούσαμε για σινεμά με τους φίλους των γονιών μου,τον Μίλτο και την Ειρήνη.Είχαν δει άπειρες ταινίες και μου πρότειναν τις καλύτερες να τις δώ σε βίντεο.Η συζήτηση πήγε στην μουσική.Εγώ δεν ήξερα πολλά πράγματα,παρά μόνον αυτά που χορεύαμε στα πάρτυ στο σχολείο.Ζήτησα από τον Μίλτο να μου πεί 3 δίσκους για να αγοράσω για τα γενέθλειά μου όταν γυρνούσα στην Αθήνα.Με ρώτησε αν ξέρω τους Jethro Tull.Μου είπε πως ο τραγουδιστής τους είναι μεγάλη προσωπικότητα,πως έχει γένια και μακριά μαλλιά,φοράει περίεργα ρούχα και πως ενώ η μουσική που παίζουν είναι ροκ,αυτός παίζει κλασσικό φλάουτο ,στηριζόμενος στο ένα πόδι και χτυπιέται σαν τρελός.Εντυπωσιάστηκα.Μου είπε να πάρω το Too Old to Rock n Roll Too Young to Die και το Thick As a Brick . Για τρίτο δίσκο μου πρότεινε το Morrison Hotel των Doors.
Τα αγόρασα.Από τη Μουσική Στοά.Άκουσα πρώτο το Too Old to Rock n Roll Too Young to Die.Είχε ένα εξαιρετικό εκθαμβωτικό κίτρινο εξώφυλλο που έδειχνε τον Ian Anderson σε κόμικ να κάνει μια χειρονομία.Ο δίσκος άνοιγε στα 2 και στο σαλόνι είχε μια ιστορία κόμικ.Ξετρελλάθηκα με το Quiz Kid και το ομώνυμο.Και μετά με το Thick as a Brick επίσης!Το Morison Hotel το άκουσα μια φορά και δεν ξαναασχολήθηκα με τους Doors.Πήρα (σχεδόν)όλους τους δίσκους των Jethro Tull και δυστυχώς δεν μπορώ να τους ακούσω από τότε γιατι δεν έχω πια πικάπ.


10. GUNS N ROSES-APPETITE FOR DESTRUCTION

Τους GΝR τους γνώρισα με την κυκλοφορία των Illusions το 1990.Αμέσως αναζήτησα το Appetite και το Lies.Αγόρασα το Appetite με το γνωστό εξώφυλλο με τον σταυρό και τις νεκροκεφαλές.Ο ξάδερφός μου ο Βαγγελόπουλος μου είπε πως είχε κυκλοφορήσει και με ένα άλλο εξώφυλλο που είχε απαγορευτεί ,επειδή έδειχνε ένα τεράστιο τέρας να βιάζει μια γυμνή γυναίκα.Μου είχε εξάψει την περιέργεια και την μανία του συλλέκτη.Ήθελα να το αποκτίσω!Αναρωτιόμουν αν θα ήταν τόσο σοκαριστικό όσο φανταζόμουν.Μετά απο 2-3 χρόνια έμαθα οτι το έφερε το 7+7 στο Μοναστηράκι.Έτρεξα να το πάρω.Εντυπωσιάστηκα με την εικόνα αλλά ποτέ δεν κατάλαβα τον λόγο που απαγορεύτηκε.Για το περιεχόμενο φυσικά δεν υπάρχει τίποτα να πώ,είναι από τους συγκλονιστικότερους δίσκους του σύμπαντος.


11. ANITA LANE-THE WORLD IS A GIRL (45 single+2 b-sides)

Το καλοκαίρι του 1995 έκανα φροντιστήριο σχεδίου στο εργαστήριο του Στέφου για να δώσω στην Καλών Τεχνών.Εκεί γνώρισα μια κοπέλα,την Χριστίνα.Είχαμε τα ίδια γούστα στη μουσική και περνούσαμε ατελείωτες ώρες μιλώντας για τον Nick Cave.Ο φίλος της ο Δήμος ,μεγάλος μουσικόφιλος και συλλέκτης βινυλίου,μου είπε οτι το Happening έφερε ένα σπάνιο 45άρι της Anita Lane που στη μία πλευρά είχε διασκευασμένο από την ίδια το The World is a Girl (το αγαπημένο μου κομμάτι από τον προσωπικό της δίσκο)(ήταν με βιολί,νομίζω η πρώτη συνεργασία του Nick Cave με τον Warren Ellis) και στην άλλη είχε δύο ντουέτα της Anita με τον Cave,διασκευές δύο θαυμάσιων τραγουδιών του Serge Gainsbourg.Ευτυχώς πρόλαβα και το πήρα.Ίσως το αγαπημένο μου 45άρι,με διάφανο βινύλιο και τα πιο ερωτικά κομμάτια που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για μια κασσέτα που έγραψα και που χάρισα το ίδιο καλοκαίρι σε μια κοπέλα που ήμουν φριχτά ερωτευμένος.


12. NICK CAVE & THE BAD SEEDS-TENDER PREY


Πριν καν δω την καινούρια τότε ταινία του Wim Wenders ,Until the End of the World,είχα αγοράσει σε cd το soundtrack.Από εκεί ξεχώρισα δυο κομμάτια.Το The Adversary των Crime and the City Solution και το (I ll love you)Till the End of the World κάποιου Nick Cave and the Bad Seeds.Το τραγούδι αυτό με είχε συγκινήσει.Ήταν υπέροχο.Μια Κυριακή στο τραπέζι της γιαγιάς ρώτησα τον ξάδερφό μου ποιος είναι αυτός ο Nick Cave και αν είχε κάτι να μου δώσει να ακούσω.Ο Βαγγελόπουλος μου είπε πως είχε δυο δίσκους του,το Tender Prey και το The Good Son,αλλά πως είναι πάρα πολύ άγριος για μένα,πως δεν έχει καμμία σχέση η μουσική του με το συγκεκρημένο τραγούδι που μου άρεσε και πως ήμουν πολύ μικρός για τέτοια.Ήταν 1991.Ήμουν 14.Δεν ήμουν μικρός.Επέμεινα και μου τoυς έδωσε.
Θυμάμαι να κάθομαι στο σαλόνι του σπιτιού μας με τον αδερφό μου και τον πατέρα μας.Έβαλα στο πικάπ το Tender Prey.Το κομμάτι ξεκίνησε με αυτήν την τρομακτική φωνή που λέει “ it began when they come took me from my home and put me in Dead Row, of which I am nearly wholly innocent you know. And I ll say it again. I……am……not…….afraid…..to…….die!” . Και μετά ξεκίνησε αυτός ο ρυθμός και αυτές οι καμπάνες και για επτά λεπτά είχαμε μείνει και οι τρείς αποσβωλομένοι ακούγοντας το ίδιο μονότονο «ρεφρέν» που επαναλλαμβανόταν για πάνω από δεκαπέντε φορές.Και τα βιολιά στο τέλος.
Είχα κρατήσει την αναπνοή μου και ήθελα να το ξανακούσω.Ρώτησα τον πατέρα μου τι ήταν αυτό και κοιτάχτηκα με τον Δημήτρη.Έτσι έγινε,το θυμάμαι.Ξαναέβαλα το Mercy Seat από την αρχή.Δεν μπορώ να περιγράψω ακριβώς τι έπαθα,αλλά είχα ανακαλύψει αυτό που σημάδεψε τη ζωή μου.Αγόρασα όλους τους δίσκους που είχε κυκλοφορήσει μέχρι τότε από το TRUST της Ακαδημίας.Να σημειώσω πως τον επόμενο,το Let Love In του 94,μου τον έφερε στο σχολείο ο Ιάσονας που έμενε στο Κολωνάκι,την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του και μου τον έδωσε στην προσευχή.
‘Ηταν η δεύτερη φορά-και η πιο καθοριστική-που η μουσική επιρρέασε τόσο ουσιαστικά τη ζωή μου.Τo Tender Prey παρότι το άκουσα δανεικό σε βινύλιο,το αγόρασα σε cd και συγγνώμη για την παρασπονδία.Για να επανορθώσω όμως,στη φωτογραφία έβαλα το 45άρι του Mercy Seat.

Δέκατος έπαιξε το 'Δώδεκα βινύλια, πόσα ΒΜΧ;' ο Στέφανος Ρόκος ακα Σάμι Τανέα σου.
Τον ευχαριστούμε.