Αυτή τη στιγμή παίζει ο δίσκος του Jim o Rourke- 'Visitor' και επειδή σε σχέση με τους προυγούμενους που μου έλεγαν 'είμαι και πολύ μάγκας, παίζω ο,τι μαλακισμένη μελωδία μου καπνίσει και δε με νοιάζει' αυτός εδώ μου λέει 'γαμησέτα φίλε τα περνάω πολύ δύσκολα, αλλά εντάξει, μπάινει λίγο φως απ τα σκούρα' και το εννοεί νομιζω, ανοίγω την πλαστική θήκη και βγάζω το εξώφυλλο να δω πως είναι. Είναι ένα σεμνό δίφυλλο, μπροστά έχει μια καρέκλα ξύλινη φωτογραφημένη με κοκκινο φως απο τα αριστερά, με πράσινο απο τα δεξιά, σαν αυτά που φωτογράφιζε ο λουκας σαμαρας, πανω εχει μια σπασμενη ντισκομπαλα και στο πατωμα πεταμενα μικρα καθρεφτάκια της σα γυαλινο κομφετί. Στο οπισθώφυλλο ο Masayuki Shioda the photographer έχει βάλει παλι σεμνα την εγχρωμη φωτοτυπία του μπροστινου μέρους με το πλαστικό κουτι αλλα απ την καρέκλα λειπει η ντισκομπάλα. Μέσα o Jim μας παρακαλεί να το ακούσουμε απ τα ηχεία δυνατά με πρασινα γράμματα. μαρεσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου