Δεν μου πάει να κάνω το βλάκα, δεν έχω όμως κι άλλο περιθώριο... Τι να πω δηλαδή γι' αυτούς τους βραδείας στιλιστικής καύσεως Θεσσαλονικιούς, που όσο τους ακολουθείς τόσο σκοντάφτεις σε στοιχεία από εποχές που αδυνατείς να εντοπίσεις με ακρίβεια στον έθνο-ηλέκτρο-χέβι-άσιντ-ποπ-ροκ χάρτη και που, ως απόηχος απ' το απίστευτα πυκνό ντεμπούτο τους, μένει να σε χτυπάει ένας αφύσικος ανατολικός λίβας που, αφού κάψει ό,τι κάψει, θα το γυρίσει παίρνοντας άλλη κατεύθυνση, ένταση και μορφή. (Shift)
ΑΡΓΥΡΗΣ ΖΗΛΟΣ 25/09/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου