10.4.12

Λουλου

…………………………….
…………………………….
…………………………….


Η Πυλη του Βραδεμβουργου

Θα εκοβα τα ποδια και τα βυζια μου
Σκεπτομενος τον Μπορις Καρλοφ και τον Κινσκι
Στο σκοταδι του φεγγαριου

Με εκανε να ονειρευτω το Νοσφερατου
Παγιδευμενο στο νησι του Ντοκτορ Μορο
Ω δε θα ηταν υπεροχο

Σκεφτομουν τον Πετερ Λορ
Οταν τα πραματα εγιναν αρκετα πηχτρα στο αιμα οσο
Διεσχιζα την Πυλη του Βραδεμβουργου

Ενιωθα σαλιαρης
Ισως να τον ειχα ηδη αρπαξει
Και μολις ειχα φαει
Μια καρδια που συμβαδιζει μπορει να σε ξεσκισει
Σε μια βαρδια απ τα μεσανυχτα μεχρι τις οχτω

Ενα ειδυλλιο νεκροταφειου
μπορει να δωσει μονο μια ευκαιρια
Καθως οι ταφοι υφαινουν κι ανασαινουν

Νιωθω χαρουμενος οταν η καρδια μου πηρε να χτυπαει
Ενα Κυριακατικο απογευμα

Ονειρευτηκα αερακια
να περνουν μεσα απ τα δεντρακια
Και τα στερια φωτιζαν
Εχω τρεις καρδιες τις οποιες προσπαθησα να κρατησω ξεχωρα
Προσπαθωντας να συσχετιστω
με τις ματσακονιες της νυχτας
Μεθυσμενος τοσο αργα

Ο μαγειρας μεθυσε
και ολες οι πουτανες συρρικνωθηκαν
Στο μεγεθος επιδορπιων
Αλλα εγω ειμαι χαρουμενος
Γιατι πηρα τον υπνακο μου
Και λιγο οπιο για να με ισιωσει
Ειμαι απλα ενα κοριτσι απο την επαρχια
που θελει να του δωσει μια
Οσο κρατιεμαι ακομα

Ντουγρου στην ψευδαισθηση
και στη συντηξη της φαντασιας
Της πραγματικοτητας ανακατεμενης με το ποτο
Ειμαι απλα ενα κοριτσι απο την επαρχια
που θα δωσει στη ζωη μια
Κοιταζοντας την Πυλη του Βραδεμβουργου

…………………………….


Η Θεα


Ειμαι μια χορωδια των φωνων
Που μαζευουν τους μαγνητες
Που βρισκονται μπροστα μου

Σε ελκω και σε αποθω
Μια επιστημη της καρδιας
Και του αιματος και του νοηματος

Η ψυχροτητα των περισσοτερων ομορφιων
ειναι μια προκληση την οποια η νιοτη μας
Πρεπει γρηγορα να κατακτησει

Δεν υπαρχει χρονος για ενοχες
Η για δευτερες μαντεψιες, δευτερες μαντεψιες
βασισμενες στο συναισθημα

Ειμαι η αληθεια, η ομορφια
Που σε κανει να ξεπερνας
Τα ιερα σου ορια

Δεν εχω καμια ηθηκη
Μερικοι με θεωρουν φθηνο
Και καποιον που απεχθανετε
Την ομαλοτητα του σπαραγμου
Την αγνοτητα της αγαπης

Αλλα λατρευω τη νιοτη
Το νεοσχηματισμενο αγγελο
Που καθεται στον πειρο της λαγνειας
Ολα τα αλλα
Τα βαριεμαι

Θελω να δω την αυτοκτονια σου
Θελα να σε δω να τα παρατας
Τη ζωη σου αυτην της λογικης
Σε θελω στο πατωμα
Και σε ενα φερετρο την ψυχη σου να τρεμει
Θελω να σε εχω να αμφιβαλεις
Για ο,τι νοημα εχεις συσσωρευσει
Ως περιουσια

Ω πεταξε την

Για τη λατρεια καποιου
Που σε περιφρονει ενεργα

Για τη λατρεια καποιου
Που σε περιφρονει ενεργα

Ειμαι η ριζα
Ειμαι η προοδος
Ειμ ο επιδρομεας
Ειμαι η ταμπλετα
Αυτες οι δεκα ιστοριες

Λατρεια
Λατρεια

Ο πονος και το κακο εχουν τον τοπο τους
Καθονται εδω διπλα μου
Σου τους προσφερω ως υπηρετες
Του χρυσου που πρεπει να δωσεις

Ο πονος και το κακο εχουν τον τοπο τους
Καθονται εδω διπλα μου
Σου τους προσφερω ως υπηρετες
Του χρυσου που πρεπει να δωσεις

Θελω να σε δω στο πατωμα

Και σε ενα φερετρο την ψυχη σου να τρεμει
Θελω να σε εχω να αμφιβαλλεις
Για ο,τι νοημα εχεις συσσωρευσει
Ως περιουσια

Ω πεταξε την

Για τη λατρεια καποιου
Που σε περιφρονει ενεργα

…………………………….


Αιμα που πεταγετε

Αμα τρομπαρω αιμα εξω στη λιακαδα
Λαδι στον τροχο
Που εχει χτυπηθει και πεταγεται μακρια

Ενα καρφι η ενα μικρο κομματι γυαλι
ενα μικρο κομματι γυαλι
ενα μικρο κομματι γυαλι
Συρρεοντας οπως οι μελισσες πανω στον αερα
Απο την αντλια, απο το πραμα
Το αιμα που τρομπαρω

Απο την αντλια, απο το πραμα
Το αιμα που τρομπαρω

Αν τρομπαρω αιμα στη λιακαδα
Κι εσυ φορεσεις ενα δερματινο κουτι με αζελεες
Και τρομπαρω κι αλλο αιμα
Και βγαινει απ το δερμα μου
Θα λατρεψεις το ποταμι
Το ρεμα, τη σταλα
Τον παραποταμο της καρδιας μου

Οσο τρομπαρω κι αλλο αιμα
Και βγαινει το δερμα μου

Θα λατρεψεις το ποταμι;
Το ρεμα, τη σταλα
Τον παραποταμο της καρδια μου

Κι αν τρομπαρω κι αλλο αιμα
Σαν κοινος εργαζομενος
Αν διασαλαγκωνιστω οπως μια σκοτεινη πορνη
Θα βλεπεις με μισο ματι εμενα

Και την πηχτη καρδια μου;

Να διασαλαγκωνιζομαι σαν φτηνη πορνη
Πηχτη καρδια
Τρομπαροντας αιμα

Θα με αποτελειωνες
Θα με αποτελειωνες οσο υποκλινομαι βαθια

Οσο ουρλιαζεις 'ελεος'
Διαλυομαστε
Θα με εσκιζες και θα με εκοβες;

Θα χρησιμοποιουσες μαχαιρι πανω μου;

Θα τρελαινοσουν απο την τολμη
την ψυχροτητα αυτης της μικρης καρδιας
Δεμενης με δερμα
Θα μετραγες
Το αιμα που τρομπαρω
Στην μανιασμενη συγχηση της αγαπης
Υπερτατη παραβιαση
Υπερτατη παραβιαση
'Ω, αχ, αχ, αχ Τζακ σε ικετευω'

'Ω, Τζακ σε ικετευω'
Υπερτατη παραβιαση

Αιμα στο χωλ
Στο μπανιο
Στο σαλονι
Στην κουζινα, με τα μαχαιρια της διασπαρτα

Θα καταπιω τον πιο κοφτερο σου κοπτη
Σαν το καβλι γκρι αντρα

Αιμα αναβλιζει απο μενα
'Ω , Τζακ, Τζακ, σε ικετεύω, σε ικετεύω…'
Τελικα ηταν μια συνηθισμενη καρδια

'Ω , Τζακ, Τζακ, σε ικετεύω'
Καθως ουρλιαζω απ τον πονο
Τελικα ηταν μια συνηθισμενη καρδια

Τελικα, τελικα τελικα,
Ηταν μια συνηθισμενη καρδια
Τρομπαροντας αιμα

…………………………….

Ερωμενη του Τρομου

Ειμαι φτιαγμενη οπως εσυ
Εχω ενα φορεμα κι ενα τραινο
Θα φιδισια κρυα χειλη σου
Κανουν μια αγρια ισια γραμμη
Που ηχει μεσα στο μυαλο μου

Εισαι τελεια
Ασε με να υψωσω ενα ποτηρι
Ασε με να σε ακολουθησω στα βηματα σου
Ασε με να ακολουθησω στον αναστεναγμο σου
Ασε με να ακολουθησω στον αναστεναγμο σου

Ειμαι μια γυναικα που της αρεσουν οι αντρες
Αλλα αυτο ειναι κατι αλλο
Δεν εχω ξανανιωσει τετοιες ταραχες
Νιωθα σα να
Ημουν καποιος αλλος

Ευχομαι να με εδενες και να με εδερνες
Να με ελιωνες σαν κλωτσια
Ενα ματωμενο λουρι στην πλατη μου
Καμποσο αιμα να φιλησεις

Ω φιλα, φιλα να περασει
Ευχομαι να υπηρχε ενα λουρι απο αιμα
Να το φιλησεις να περασει
Να με δεσεις με ενα μαντηλι και κοσμηματα
Να βαλεις ενα ματωμενο φιμωτρο στα δοντια μου

Σε ικετευω να με υποβαθμισεις
Υπαρχουν αποβλητα να φαω;

Ειμαι μια μυστικη ερωμενη
Ειμαι το κοριτσακι σου
Σε παρακαλω φτυσε στο στομα μου
Ειμαι στη δινη σου για παντα

Εισαι ακαρδος και το λατρευω αυτο
Δε με θες για τιποτα

Αλλα ανοιγω τα καλαμια, αυτα τα ποδια που μου αναλογουν
Και εισαγω μια γροθια, ενα χερι
Καποιο χαμενο εξαρτημα
Σε παρακαλω ανοιξε με σε ικετευω

Εισαι ο Γολιαθ μου
Εισαι ο Γολιαθ μου
Κι εγω ειμαι η Ερωμενη του Τρομου

Ω, ειμαι η Ερωμενη του Τρομου
Ω, ειμαι η Ερωμενη του Τρομου

Ανοιξε και ξαμολησε με
Σε αγαπαω μεσα στο κεφαλι μου

Ω, φιλα, φιλα να περασει
Φιλα να περασει

Το μονο που ζητω μωρο μου
Φιλα να περασει

Το μονο που ζητω μωρο μου
Φιλα να περασει

…………………………….


Παγωμενο Μελι

Δεν μπορεις να βαλεις μια πεταλουδα μεσα σε βαζο
Αν η προσπαθεια τα σπαει
Οποιος και να σαι
Δεν μπορεις να πιασεις το φεγγαρι,
η τον ηλιο η τα αστερια
Δεν εχει σημασια ποιος εισαι
Παγωμενο μελι

Τωρα εγω δοκιμασα ενα εκατομυριο κολπα
Να κανω τη ζωη κρυα και να να την κανω να κολλησει
Οχι σαν τη θερμανση που ξεμενει 
Αλλα το φιλοτιμο κομματι παγου
που επιπλεει παντα
Παγωμενο μελι

Αν δεν μπορεσω να γραπωσω μια πεταλουδα η μια μελισσα
Αν δεν μπορεσω να κρατησω την καρδια μου
εκει που τη θελω
Οσο ψυχη και καρδια
Κι αν βαζω στο ξυλο
Αν μια φλoγερη καρδια δεν ειν τοσο καλη
Παγωμενο μελι

Αν δεν μπορεις να βαλεις μια πεταλουδα σε ενα βαζο
Αν η βια διαπερνα την τελευταια σου ωρα
Αν κανεις τους αλλους να νιωθουν σα μαρμελαδα
Χυμενη σε ενα κομματι αρνι ψητο στη σχαρα

Αν ολα ειναι μπερδεμενα και δεν μπορεις να φωναξεις
Και σου τελειωνει το οξυγονο
Αν η τελικη πνοη σου εχει τη λαθος συνταγη
Και αντι για χαιρετε λες αντιο

Αν η ενεργεια σου αρχιζει να διαρρεει
Και οι ανθρωποι αρχιζουν να αναρωτιουνται τι παιζει
Ενας ζημιαρης με ασυνδετη καρδια
Η ιστορια της αγαπης δινει σε ολα αυτα μια αρχη

Κι εγω, ημουν παντα ετσι
Οχι απο επιλογη, απλα ετσι
Δεν μπορω να βαλω την κατσαρολα με το μελι μου σε βαζο
Η την καρδια η τη γροθια καποιου νεου αγοριου

Αν δεν μπορεις να βαλεις μια πεταλουδα σε ενα βαζο
Αστο, μην αναρωτιεσαι
που βρισκεσαι
Μπορει να φαινεται σαν κολαση, ο Στυγας
Η στοργη σου δεν κολλαει

Ο,τι και να λες,
ο,τι και να κανεις
Η καρδια της πεταλουδας πεταει ξιστα μπροστα σου και σε προσπερνα
Δεν υπαρχει τιποτα να πεις, τιποτα να κανεις
Δες να ο παγος θα λιωσει για σενα
Παγωμενο μελι

…………………………….


Με Κερατωνεις

Γιατι με κερατωνεις;
Γιατι τους κερατωνεις;
Γιατι με κερατωνεις;
Γιατι με κερατωνεις;

Εχω μια παθιασμενη καρδια
Μπορει να μας ξεσκισει

Εχω τις αγαπες πολλων αντρων
Αλλα δεν αγαπω κανεναν απ αυτους

Γιατι με κερατωνω;

Εχεις τα συναισθηματα σου
εχω τα δικα μου
Σε φτυνω και αλλαζω γνωμη
Εχω πολλες καρδιες να σπασω
Και πολλες, πολλες, πολλες ακομα να παρω

Ασε το φως απο τα αστερια να ξεχυλισει
Σαν κερι στην ακρη
Ασε το φυτιλι να υποχωρησει και να σπασει
Ασε την αστροφεγγια να ακτινοβολισει
Γιατι με κερατωνεις;
Γιατι με κερατωνω;
Γιατι τους κερατωνεις;
Γιατι με βεβυλωνεις;
Γιατι κατουραω τα ονειρα μου;
Αυτο συμβαινει γιατι αυτο ειναι αυτο που ειναι

Εχω την παρορμηση, την αντιληψη
Αν, αν, αν μπορουσα να σου δωσω ενα σχοινι

Η αγαπη σου ειναι ενα μηδενικο για μενα
Ειμαι ενα απαθες κυμα πανω στη θαλασσα
Γιατι, γιατι, γιατι
Τους κερατωνω;
Ω, γιατι με κερατωνω;
Γιατι κερατωνω τον εαυτο μου;
Ε, δεν εχω κι αλλον

Ειμαι νεος μονο μια φορα
Θελω να τα δοκιμασω ολα και να διασκεδασω
Δεν εχω αληθινα συναισθηματα στην ψυχη μου
Εκει οπου οι περισσοτεροι εχουν παθος εγω εχω μια τρυπα
Πραγματικα δεν εχω κανεναν αλλον

Θελω τους εραστες βροχη
Ετσι, τοσο πολλους απο δαυτους, τοσο ιδιοι μεταξυ τους
Λες οτι μ αγαπας, ξερω οτι ειναι αληθεια
Αλλα εγω δεν, δεν, δεν δε σε αγαπαω
Γιατι με κερατωνω;
Γιατι με κερατωνεις;
Η αγαπη σου ειναι ενα μηδενικο για μενα
Ενα απαθες κυμα
Η αγαπη σου ειναι ενα μηδενικο για μενα


…………………………….

Απογοητευση


Στο λεξικο μου, του μισους  

Σε βλεπω με την προσωπογραφια σου
Σε αγαπαει;
Σε αγαπαει κι αυτος;

Οι πινελιες
φιλανε το στηθος σου και τα δαχτυλα των ποδιων σου
Κλαιω παγοκρυσταλλους στην κουπα μου
Τα καρδιοχτυπια φτερουγιζουν
με ανωμαλο ρυθμο

Ο πονος πυροβολει μεσα στο σωμα μου
Ενα σπαθι αναμεσα στους ποδια μου
Ευχομαι να μπορουσα να σε σκοτωσω
Αλλα και εγω αγαπαω τα ματια σου

Νιωθεις λιγοτερο πουτανα αλλα διεγειρεις
Το μισος συγοκαιει μεσα στα ματια σου
Θα πεφτα στα γονατα σε δευτερολεπτα
Για να σαλιαριζα μεσα στους μηρους σου

Αλλα το μονο που κανω ειναι να πεφτω
Δεν εχω τη δυναμη που ειχα καποτε
Μεσα σε σενα και στον ατσουτσουνο εραστη σου
Και στο καβαλετο μεσα στα ματια του

Νιωθω ενα πονο να διογκωνεται πανω στο ποδι μου
Αιμα τρεχει απ τη μυτη μου
Ξερναω τα σωθικα μου στα ποδια σου
Εισαι πιο αντρας απο εμενα

Να εισαι νεκρη να μην εχεις συναισθημα
Να εισαι ξερη και ασπερμη σαν κοριτσι

Θελω τοσο πολυ να σε πληγωσω
Θελω τοσο πολυ να σε πληγωσω
Θελω τοσο πολυ να σε πληγωσω
Παντρεψου με
Σε θελω ως συζυγο

Ασπερμη σαν κοριτσι
Πιο αντρας κι απο μενα
Πιο αντρας κι απο μενα


Απογοητευση
Στο λεξικο μου, του μισους  
Νιωθεις λιγοτερο πουτανα αλλα διεγειρεις


Τυχερη στο συναισθημα

Ασπερμη σαν κοριτσι
Πιο αντρας κι απο εμενα
Παντρεψου με, παντρεψου με, παντρεψου με
Σε θελω ως συζυγο

Ασπερμη σαν κοριτσι
Ξερναω τα σωθικα μου στα ποδια σου


Πιο αντρας κι απο 'μενα
Α  α  α απογοητευση
Απογοητευση

…………………………….

Μικρος Σκυλος


Μικρος σκυλος που δεν μπορει να μπει
Γκρινιαζοντας στην ακρη του κρεβατιου
Γκρινιαζοντας απο καθε μελος

Μικρος σκυλος που δε μπορει να μπει μεσα
Μπορει μονο να κλαψει αλλα
Δεν μπορει να κολυμπησει

Κοντα ποδια, μικρη τρεχαλα
Μικρος σκυλος πρεπει να περιμενει πολυ

Ακουσε τον που γαβγιζει
Ακουσε τον που καλει
Μικρος σκυλος δεν εχει και πολλα

Ενα μικροκαμωμενο σωμα και ενα μικρο καβλι
Ενας μικρος σκυλος μπορει να σε αρρωστησει

Αν εχεις τα λεφτα μπορεις να πας στην κορυφη
Το θηλυκο σκυλι δεν το νοιαζει τι εχεις
Εφοσον μπορεις να το σηκωσεις αυτο
Μικρος σκυλος φατσα με ενα κρυοκαρδο μουνι
μπορεις να παρεις μια γευση

Μια γευση απο αυτο που πηρε ο μεγαλος σκυλος
Μια γευση απο αυτο που πηρε ο μεγαλος σκυλος
Ο μικρος σκυλος με
τη θεση των εκατο δολαριων
Μπορει να τρεξει τη γλωσσα του πανω απο το ξαναμμενο
Τα χρηματα μπορουν να κανουν το οτιδηποτε
Τα χρηματα μπορουν να κανουν το οτιδηποτε
Τα χρηματα μπορουν να κανουν το οτιδηποτε
Πες μου τι θες

Ο μικρος σκυλος, θελει ο,τι εχω

Θελει να τρεξει τη γλωσσα του πανω στο ζεστο μου σημειο

Αξιολυπητος μικρος σκυλος
Ο μικρος αντρας ακολουθει τη μυτη του
Μετρα τα δαχτυλα του, των χεριων και των ποδιων
Ακομα τα εχει
Αξιολυπητος μικρος σκυλος
Αξιολυπητος μικρος σκυλος
Ακολουθα τη μυτη του
Αλλα χρειαζεται τα χρηματα μου για να αγορασει

Ειμαι ενας πανω ενω εσυ εισαι ενας κατω

Ειμαι ενας πανω ενω εσυ εισαι ενας κατω 
Η ανοιξη και η τυχη με ακολουθουν 
Οσο σνιφαρεις
το σκατο σου στον ανεμο
Τα χρηματα μπορουν να κανουν το οτιδηποτε
Τα χρηματα μπορουν να κανουν το οτιδηποτε
Πες μου τι ειναι αυτο που θες
Απλα πες μου τι ειναι αυτο που θες
Ειμαι ενας πανω ενω εσυ εισαι ενας κατω
Η ανοιξη και η τυχη με ακολουθουν

…………………………….


Δρακος


Δε σε νοιαζει πραγματικα
Η αγαπη για σενα δεν ειναι αρχη
Δεν εισαι πραγματικα εκει
Παραισθηση

Νομιζα οτι ακουγες
Παραισθηση

Νομιζα οτι ακουγες
Παραισθηση

Καταλαβαινω οτι πιστευεις οτι εισαι πανω απο αυτο
Η εφηβικη αισθηση του ουρανου
Το συναισθημα της φουσκοδεντριας
Τα ακροδαχτυλα τρεχουν μεσα στα μαλλια σου

Τρεχουν μεσα στα μαλλια σου

Παραισθηση
Παραισθηση

Ω, νομιζεις οτι εισαι τοσο ξεχωριστη
Οτι δεν υπαρχει κανενας νομος για σενα
Πηγαινεις και ερχεσαι σα τη Θεα που εισαι
Ειμαστε απλοι θνητοι χαμηλα
Aκροδαχτυλα τρεχουν μεσα στα μαλλια σου
Ειμαστε απλοι θνητοι χαμηλα

Προορισμενοι να ειμαστε ορντιναντσες
Προορισμενοι να ειμαστε υπηρετες
Προορισμενοι να ειμαστε απορριπτεα αντικειμενα

Φτωχο θλιβερο πλασμα
Ο νικητης της πληγωμενης καρδιας
Ο νικητης της ενσυναισθησης
Ο νικητης της παραμικρης μεθοδου ταλαιπωριας
Αυτοιπποτικος
Ερυθρος αστερας ηλιθιοτητας

Ηλιθιου ηλιθιοτητα
Η, η φροντιδα μου για σενα
Να σε φροντιζω
Νομιζεις οτι ειμαστε βιβλιο
Καποιου ειδους τραπεζι
Να ξεκουραζεις σε αυτο τα ποδια σου οταν μπορεις

Ηλιθιου ηλιθιοτητα
Η φροντιδα μου για σενα
Φτωχο θλιβερο πλασμα

Να παρατηρεις το λιωσιμο
Τη στερηση του εαυτου
Το αυτομαστιγωμα
Αγαπητοι προσκυνητες

Μας αρεσεις μεγαλοπρεπης
Μας αρεσεις αλαζονικη
Αγαπαμε να θεωρουμε το τελειο σωμα σου

Τα μαλλια στους ωμους σου
Τη μυρωδια της μασχαλης σου
Τη γευση του αιδοιου σου και τα παντα πανω του

Σε αγαπαμε ολοι αληθινα
Και δεν εχεις κανενα νοημα
Δε μας βλεπεις καν
Δε ησουν ποτε συμπονετικη

Πας κανεις οτι κανεις
Το κανεις για σενα
Κανενας δεν υπαρχει μαζι σου
Απεχεις απο το να νοιαζεσαι
Αφηνεις ενα ιχνος στην αρχη
Που δεν μπορει κανεις να προσπαθησει να πιασει
Γιατι το να σε περιμενει κανεις
Το να σε σκεφτεται
Ειναι ενας αλλος τροπος να πεθαινει
Ειναι ενας αλλος τροπος να πεθαινει

Γρατζουναω το στηθος σου
Μεχρι να ματωσει η κλειδα σου
Τρυπαω τις ρωγες σου μεχρι να τις ξεριζωσω στο δαγκωμα
Ξυνω το προσωπο σου και δαγκωνω τους ωμους σου
Απεχεις απειρα απο το να νοιαζεσαι
Απεχεις απειρα απο το να νοιαζεσαι
Και η συλλογη σου απο σερβιετες
Και η συλλογη σου απο σερβιετες

Ειμαι καταδικασμενος, βλαστημαω
Καθως σε περιμενω
Στα ψηλα σου τακουνια με το νυχτικο
Η δερματινη σου φορεσια τριζει
Το λατεξ τωρα υδρωνει, σε περιμενει
Τη μυρωδια σου

Το ασπρο σου μπουρνουζι
Τα ασπρα σου πλακακια σταζουν κοκκινο τωρα
Ειμαστε και οι δυο νεκροι τωρα;

Η υγρη ανταλλαγη της καρδιας σου
Η υγρη ανταλλαγη της καρδιας σου
Ειμαστε και οι δυο νεκροι τωρα;

Απεχεις απειρα απο το να νοιαζεσαι

Αδιαφορεις για τη φροντιδα
Αδιαφορεις για τη φροντιδα
Φτωχο αξιολυπητο πλασμα
Το λαθος του συναισθηματος
Αυτος που σε απορριπτει ειναι ο νικητης
Ειναι αληθεια
Ο νικητης στην απογοητευση
Ο νικητης στη φροντιδα
Ο νικητης στην παραμικρη
μεθοδο εξοντωσης
Ιπποτικος
Ερυθρος αστερας ηλιθιοτητας



Η γευση του αιδοιου σου,
τα παντα πανω του
Οι τριχες στους ωμους σου
Η μυρωδια της μασχαλης σου
Σε αγαπαμε πραγματικα,
να θεωρουμε το τελειο σωμα σου

Σε αγαπαμε μεγαλοπρεπης
Σε αγαπαμε αλαζονικη


Αδιαφορεις για τη φροντιδα
Αδιαφορεις για τη φροντιδα


Ω αγαπητη μου
Ω αγαπητη μου
Ω αγαπητη μου

Αδιαφορεις για τη φροντιδα

Ειμαστε οντως νεκροι τωρα;
Ειμαστε και οι δυο νεκροι τωρα;

…………………………….

Νεος Μπαμπας


Θα ερχοσουν σε μενα
Αν ημουν ετοιμος να πνιγω
Ενα χερι πανω απο το τελευταιο κυμα

Θα ερχοσουν σε μενα
Θα με τραβουσες πανω
Η προσπαθεια θα σε πληγωνε πραγματικα
Ειναι αδικο να σε ρωταω
Να βοηθησεις να με τραβιξεις πανω

Το παραθυρο εσπασε
η σιωπη των σπιρτων
Ο καπνος, αβιαστα επιπλεει

Τραβηξε με πανω
Θα γινοσουν ο κυριος και ο σωτηρας μου
Τραβηξε με πανω απο τα μαλλια μου
Τωρα θα με φιλουσες, στα χειλη

Καυτος πυρετος καιει στο μετωπο μου
Το μυαλο που καποτε ακουγε τωρα
Εξεφενδονιζει εξω το βαρετο του μηνυμα

Δε με τραβας πανω;
Ζεματιστος, ο νεκρος πατερας μου
Εχει τη μηχανη και οδηγα προς
Ενα νησι με χαμενες ψυχες

Σονι, ενας πηθικος στον πηθικο
Θα σου διδαξω την κακια,
το φοβο και την τυφλοτητα
Κανενα κοινωνικο να εξαργυρωσει την καλοσυνη
Η - ω, κατασταση χαρης

Θα με τραβουσες πανω
Θα πετουσες τη φρενικη σφαιρα
Θα με τραβουσες απο το χερι πανω
Θα φιλουσες παρολα αυτα τα χειλη μου
Λοξυγγας, το ονειρο τελειωσε
Πιασε τον καφε, αναψε τα φωτα
Πες γεια στο μικρο μπαμπα
Η μεγαλυτερη απογοητευση
Η ηλικια τον μαρανε και τον αλλαξε
Σε νεαρο μπαμπα
Ψυχωτικη βαρβαροτητα

Η μεγαλυτερη απογοητευση
Η μεγαλυτερη απογοητευση

Η ηλικια τον μαρανε και τον αλλαξε
Σε νεαρο μπαμπα









…………………………….

μεταφραση στιχων των Λου Ριντ απο το δισκο Λουλου του Λου Ριντ και Μεταλικα 



















Δεν υπάρχουν σχόλια: