τηλεπαιχνιδι

καιρο ειχα να θυμηθω τοσο καλη φαση απο τον υπνο μου. ημουνα λεει στο πατρικο μου με τη Στελλα τη Σοφια την Κατερινα το Θοδωρη το μπαμπακο και την αδερφη μου την Ειρηνη το οποιο εμοιαζε με την ταβερνα τη Φωλια του Δρακου στην Κρητη και παιζαμε ενα παιχνιδι με πυροτεχνηματα κι εγω ημουν 13 χρονων και στις παυσεις πυρος μαζευομασταν και λεγαμε τι πρεπει να προσεχουμε γιατι μας λειπανε καποια μελη. Στο τελος καθησαμε στην κουζινα και αφου ανασυνταχθηκαμε ο Θοδωρης προτεινε να μας πεταξουν σε διαφορα μερη της Ελλαδας χωρις να ξερουμε που βρισκομαστε και οποιος γυρισει πιο γρηγορα σπιτι να ειναι ο νικητης, και μετα ειπαμε ολοι 'τι γαματη ιδεα για τηλεπαιχνιδι ριαλιτι με ταξιδια και περιπετεια', κι ετσι ειπαμε να το παιξουμε πρωτα εμεις πριν πουλησουμε την ιδεα στα καναλια (για να το κανουν αφηνοντας τον καθε παιχτη σε διαφορετικα μερη στον κοσμο), η Κατερινα βρεθηκε στη Μανη στο σπιτι της Κυριας Ολυμπιας καλοκαιρι μεσημερι με παιδια να μη θελουν να πανε για υπνο και να λυσανε στην αυλη και ταυτοχρονα να ειναι χριστουγεννα και αποφασισε να γυρισει πισω με τα ποδια.  Δεν ξερω που κατεληξαν οι υπολοιποι.