τα φλάιερ έξω από το φαρμακείο

Ακουγα στο δρομο για χιλιοστη φορα αυτο το mix που ειχε ανεβασει εδω και κατι εβδομαδες ο Novelty Waves πηγαινοντας να παρω ενα στοματικο διαλυμα για την ουλιτιδα και στο 28:18 ξεκιναει ενα κομματι που με εκανε να σταματησω εξω απο το φαρμακειο και να το ακουσω 3 φορες χαζευοντας αυτα τα φλαιερ χορευοντας ασχημα εσωτερικα.

η φωτογραφικη μου μηχανη ειναι μια μικρη φωτογραφικη μηχανη ειναι μια απλη μικρη ψηφιακη πανασονικ λουμιξ, απο αυτες που εχουν οι καλοι τουριστες.
ειναι πολυ απαλη, ηρεμη, ταλαιπωρημενη, ισια, σε ασημι, με καλο φακο λέικα ευρυγωνιο, οσο καλο ευρυγωνιο μπορει να εχει μια μικρη απλη μηχανη. τελευταια, ολες οι φωτογραφιες εχουν μια μικρη γκρι θολουρα πανω αριστερα γιατι εχει παθει κατι που δεν ξερω, βρωμα, χτυπια, προσωρινο κολλημα, υποψιαζετε κατι, την ενοχλω, δε με βλεπει καλα, ειναι τοσο μικρη. υπαρχει απολυτα συγκεκριμενη θεση στο χερι μου για αυτην, εκει που βιδωνει ο αντιχειρας στην παλαμη εκει καθετε και φερμαρει και στεκετε και ειναι σταθερη. θα ειναι πολυ σκληρο για εκεινο το σημειο, οταν παρω καινουρια, να πρεπει να αντιστεκετε λιγο διαφορετικα και μπορει να μη τη θελει κιολας. ο δεικτης ειναι αλλη υποθεση. ισως προσαρμοστει πιο ευκολα να παταει καινουριο πραγμα. ισως να του αρεσει κιολας. ειναι πουστης.
οταν την πρωτοειδα τη θολουρα κατι ραγισε στα μαγουλα μου αλλα ειπα οκ βρωμιτσα ειναι θα φυγει δεν εφυγε ομως, θα πεσει πολυ φοτοσοπ ειπα, δε λεει ομως. δε θελω αλλη φωτογραφικη μηχανη. κι ας ειναι ενα τεραστιο χοντρο κακοστημενο ψεμα αυτη η ψηφιακη που δεν προκειται ποτε να φτασει σε ποιοτητα μια αναλογικη μηχανη. που δεν ειναι οτι δεν μπορει αλλα δε θελει. κανει οτι δεν ξερει ποσο ξερες φωτογραφιες βγαζει. κανει οτι τραβαει και καλα αναλογικα.

τα μαλλια του chris burden στο through the night softly

ενταξει αυτη η εικονα μου μυριζει σοκοφρετα πολυ εντονα ομως
και τη νιωθω να κανει και κρατς κρατς κανονικα

[Πυργέλα] Δευτέρα, 4 Αυγούστου [1941]

Αγαπητέ Άγγελε,

Τα δυο μεγάλα σου γράμματα, μου 'δωσαν μεγάλη χαρά. Σας ζηλεύω σας τους Αθηναίους, που έχετε να γράψετε δυο πράματα που έγιναν. Εδώ μονοτονία και δώσ' του να 'χει. Κάνα μπάνιο πού και πού, κάνα βιβλίο πού και πού, καμιά εκδρομή, και ανάπαλιν. Σκεφτόμουνα να πάω για λίγες μέρες στ' Ανάπλι, όπου και θα 'μενα στου Ζάρβανου. Ε, δεν πήγα! Ο θείος Αντώνης, ο μεγαλοπρεπής αυτός Φορσάιτ της οικογένειας, πρόλαβε και κατέλαβε τη θέση μου με όλη του την οικογένεια, τουτέστι Φούλα, Κάστρου και κόμπανυ. Έτσι έμεινα με τη χαρά (όπως πάντα άλλωστε).

δεεεεεεεεεεεεεεεεεεε θελωωωωωωωωωω ναααααααααααα κοιιιιιιιιιιμηηηηηηηηθωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω ποσσααααααααγραμμματτ

τα πισω φωνητικα μονο μονο μονο μονο ααααααααχ

the motherfucker

το θελω

Μου λειπεις πολυ
οτα θα γυρισω θα παμε για μπασκετ;

δε θελω να κοιμηθω δε θελω να κοιμηθω δε θελω

η κολομβιανη μου συζηγος μου ειπε σημερα, οτι ο,τι σκατα ιδεα και να σκεφτω, παντα θα υπαρχει ενας ΑΣΙΑΤΗΣ που να την εχει ηδη πραγματοποιησει.

και εχει δικιο

το ονειρο σε μακετα

Μαα το θυμαμαι πολυ καλα το ονειρο το απατηλο που ειχε δει η Ναταλια και μου το ελεγε στο εστιατοριο και επειδη μου ειχε αρεσει τοσο πολυ του εκανα την τιμη να το αναρτησω εδω- παραθετω αναρτηση απο 1.12.09:

"τρωγαμε σνιτσελ κοτοπουλο με ρυζι στην εστια με τη Ναταλια και μου ειπε οτι ειδε στον υπνο της οτι εκανα ενα και γαμω τα εργα, φαση πολυ ακριβο και γαμω τις ιδεες. Πηγαινα λεει απο την Αφρικη με ελικοπτερο στη νεα υορκη, κρατωντας στον αερα τελετουργικα το δαχτυλιδι της ησυχιας της ταξης και της ασφαλειας, για να το φορεσω στο αλεξικεραυνο ενος ψηλου κτηριου στη νεα υορκη και το ειδε να συμβαινει κανονικα και μετα μου ελεγε μπραβο και πολυ καλη ιδεα ενω ηταν δικο της το ονειρο. τι σκατα."

τεσσαρους μηνες μετα, στη βιβλιοθηκη, μετα απο πολυωρο λιωσιμο μαζι με το Ναταλάκι παραδιπλα, αρχισα να φιαχνομαι ασχημα με κατι ιστοριες του Chris Burden, ωσπου σε μια σελιδα πετυχαινω αυτό εδω το κατασκευασμα, αν εχεις το θεο σου:


Χωρις πλακα.

Το "δαχτυλιδι της ησυχιας της ταξης και της ασφαλειας" που ειχε ονειρευτει το Ναταλακι οτι το ειχα παει πετωντας στο Νιου Γιορκ απο την Αφρικη, το ειχε φτιαξει και ο Chris Burden to '96 με τις εξης προδιαγραφες:
"Οριτζιναλ Πυργος του Σεξ 125 Ποδιων" με κορυφη 25 ποδιων καλυμμενη με φυλλα χρυσου για να στευθει με σωληνοειδες δαχτυλιδι, επισης καλυμμενο με φυλλα χρυσου. Το γλυπτο", λεει ο Chris, αχ ρε Chris, "αναφερετε σε πρωτογονες εικονες γονιμοτητας, καμπαναρια ΚΑΙ στη συγχρονη μινιμαλ γλυπτικη και αρχιτεκτονικη."

xxx Macarena

εεε

μια θολούρα

I move around looking for the right spot, the best spot, the place where you can best see and hear and feel everything... then I see that what people are doing is just sitting right down anywhere right out in the middle of the wild exploding dance floor and digging it from there... but as I weave molecularly through the dancers into the center I see that as long as I keep moving with the music and the lights there is no collision-danger, only a soft touching and rolling, which is why we can sit here on the floor in perfect peace with all this going on all around us and over our heads, because we are a part of what's going on as much as the lights and dancing, just as we feel what is happening, so we are felt by those above us and around us... just as we feel, so we are felt...

από εδώ:The View from the Dance Floor

daniel beams

μουσταφα παζαρι χελ

το καλυτερο ντονερ στον κοσμο;;;;
με γυρο κοτοπουλο (ραντισμενο με προσοχη και αγαπη- ριγανη και σαλτσα λαδι ξυδι μελι) τηγανιτά λαχανικα (πατατα, μελιτζανα, κολοκυθακι)
ντοματουλα αγγουρι κρεμμυδακι μαϊντανο σελινο φετα με δυοσμο। και δυο σταλλες λεμονακι στην κορυφη।


Τι είναι αυτό ρε αγγελούδι?

rain machine, βερολίνο, καουμπόιδες, αγάπη.