"…Έτσι, όπως πάντα, οι καλύτερες χρήσεις των πραγμάτων είναι συμπτωματικές. …"
[Thoreau, Journal, Vol 3, 219 - 220, μετ. Π. Πανόπουλος σε κείμενο του Allen S. Weiss]
"Ο φίλος μου ο Τζακ Γουάγκνερ, στο Μεξικό, γίνεται συχνά vacilando: περιφέρεται στους δρομους του Μέξικο Σίτυ, αλλά όχι τυχαία· βάζει έναν στόχο, την εξεύρεση ενός ανύπαρκτου αντικειμένου, ας πούμε, κι ύστερα ψάχνει να το βρει.
Ήθελα να φτάσω στο βορειότερο σημείο του Μέιν για να ξεκινήσω το ταξίδι μου προς τα δυτικά. Αυτός ο στόχος έδινε νόημα στο όλο εγχείρημα: όλα πρέπει να έχουν κάποιο νόημα, αλλιώς το μυαλό του ανθρώπου τα απορρίπτει. Επίσης, χρειάζονται στόχοι, αλλιώς η συνείδησή μας χάνεται. Ο προορισμός μου ήταν το Μέιν, οι πατάτες ήταν ο στόχος. Αν δεν έβλεπα τις πατάτες, ο ρόλος μου ως vacilador -νά που έφτιαξα ουσιαστικό από τη μετοχή- δεν θα εκπληρωνόταν. Τελικά είδα περισσότερες πατάτες απ' όσες χρειαζόταν: βουνά από πατάτες, ωκεανούς από πατατες, περισσότερες πατάτες απ' όσες φανταζόμουν ότι θα κατανάλωνε ο πληθυσμός της Γης σε εκατό χρόνια."
[Steinbeck, Ταξίδια με τον Τσάρλυ, Αναζητώντας την Αμερική, μετ. Σ. Τριανταφύλλου]
…
Το αγόρι με το λαθρόχειλο
Ονειρεύεται την κουνελόκολλα
Σε μπαιν μαρί να κολυμπά…
…
Υπάρχει και το σύρμα το θέμα του πλέγματος
κάπου πρέπει να στεριωθεί
όλο αυτό. Να έχει έναν
σκελετό
Απλώς το καθετί
είναι τόσο έντονα κάτι
που σ' εμποδίζει να συνεχίσεις
αποκτά σημασία
κι αποκολλάται από τη διαδικασία
μεταβαλλόμενο σε αποτέλεσμα
Ο μίστερ Terry Αητόπουλος
γράφει για το χόλλυ terror
που' ναι κι αυτό ένα είδος
χόλλυ wood
[Βασίλης Νούλας, από την ποιητική συλλογή "Η κατασκευή της φωλιάς", εκδ. Γαβριηλίδης 2010]
[Thoreau, Journal, Vol 3, 219 - 220, μετ. Π. Πανόπουλος σε κείμενο του Allen S. Weiss]
"Ο φίλος μου ο Τζακ Γουάγκνερ, στο Μεξικό, γίνεται συχνά vacilando: περιφέρεται στους δρομους του Μέξικο Σίτυ, αλλά όχι τυχαία· βάζει έναν στόχο, την εξεύρεση ενός ανύπαρκτου αντικειμένου, ας πούμε, κι ύστερα ψάχνει να το βρει.
Ήθελα να φτάσω στο βορειότερο σημείο του Μέιν για να ξεκινήσω το ταξίδι μου προς τα δυτικά. Αυτός ο στόχος έδινε νόημα στο όλο εγχείρημα: όλα πρέπει να έχουν κάποιο νόημα, αλλιώς το μυαλό του ανθρώπου τα απορρίπτει. Επίσης, χρειάζονται στόχοι, αλλιώς η συνείδησή μας χάνεται. Ο προορισμός μου ήταν το Μέιν, οι πατάτες ήταν ο στόχος. Αν δεν έβλεπα τις πατάτες, ο ρόλος μου ως vacilador -νά που έφτιαξα ουσιαστικό από τη μετοχή- δεν θα εκπληρωνόταν. Τελικά είδα περισσότερες πατάτες απ' όσες χρειαζόταν: βουνά από πατάτες, ωκεανούς από πατατες, περισσότερες πατάτες απ' όσες φανταζόμουν ότι θα κατανάλωνε ο πληθυσμός της Γης σε εκατό χρόνια."
[Steinbeck, Ταξίδια με τον Τσάρλυ, Αναζητώντας την Αμερική, μετ. Σ. Τριανταφύλλου]
…
Το αγόρι με το λαθρόχειλο
Ονειρεύεται την κουνελόκολλα
Σε μπαιν μαρί να κολυμπά…
…
Υπάρχει και το σύρμα το θέμα του πλέγματος
κάπου πρέπει να στεριωθεί
όλο αυτό. Να έχει έναν
σκελετό
Απλώς το καθετί
είναι τόσο έντονα κάτι
που σ' εμποδίζει να συνεχίσεις
αποκτά σημασία
κι αποκολλάται από τη διαδικασία
μεταβαλλόμενο σε αποτέλεσμα
Ο μίστερ Terry Αητόπουλος
γράφει για το χόλλυ terror
που' ναι κι αυτό ένα είδος
χόλλυ wood
[Βασίλης Νούλας, από την ποιητική συλλογή "Η κατασκευή της φωλιάς", εκδ. Γαβριηλίδης 2010]