06:00 am

ημασταν λεει στην πιτσαρια του Σαλ απο το 'do the right thing' μεσα στην οποια επαιζαν οι joker και Kode9 πισω απο ενα γκισε εφοριας, οπως μπαινεις δεξια, και ειχε πεντε σκαλοπατια γκρι τσιμεντενιας κερκιδας διαγωνιως απεναντι, στα οποια ηταν σκορπιοι καμια σαρανταπενταρια ακροατες μεταξυ των οποιων ενας τυπος στα πρασινα στο πιο ψηλο σκαλοπατι να ροχαλιζει τοσο δυνατα που ο joker και ο kode9 ειχαν σταματησει το live και στο μερος επικρατουσε ανετη αμηχανια σε απολυτη ησυχια με το ροχαλιτο του κοιμισμενου ακροατη να δενει τα βλεματα του υπολοιπου κοινου για αρκετη ωρα ωσπου ο τζοκερ αρχισε να παιζει κατι πριμα μπλιμπλικια πανω στο ρυθμο του ροχαλιτου και ολοι γουσταρανε αλλα ο πρασινακιας το καταλαβε ασυνειδητα οτι κατι παιζει με την παρτη του και αλλαξε ρυθμο ροχαλιτου και μετα ο τζοκερ προσπαθουσε ματαια να ξαναπιασει το τεμπο. Ο χρονος περνουσε και γω ειχα το νου μου στον Kode9 ο οποιος ειχε πιασει ενα ποστο καθηστος πισω απ το γκισε και χαζευε μια το τζοκερ και μια εξω απο το παραθυρο μεχρι που μου λεω " ή τώρα ή ποτέ". Τον πλησιαζω και του λεω: "Steve!". Γυρναει αμεσως και με κοιταζει γελωντας υπερβολικα φιλικα. "Εδω ειμαστε" λεω απο μεσα μου, "Ανετα τον εχουμε", και τον ρωταω: "'α εμ ρίλι ίντερεστεντ ιν γιου, κάμιν το μα γιουνιβέρσιτι εντ γκιβ ε λέκτσουρ ον γιορ νιου μπουκ ορ ον ένιθιν γιου γουόντ". Ο τυπος σηκωνετε, αρχιζει να πηγαινοερχετε κεφατος, με πλησιαζει πολυ και μου λεει "Of course not!". "Ολράιτ" απανταω αμεσως και την κανω αποτομα και γρηγορα ενω ηξερα οτι αν επεμενα λιγο μπορει και να αλλαζε γνωμη.