ημουν με τη φανη σε μια πολη σαν την ερφουρτη σε ενα καφε μπιστρο με μπαρα στο πεζοδρομιο και ταϊζα τον νταμιεν χιρστ και την ξανθια μανατζερ του στο στομα κατι τεραστια βατομουρα γιατι δεν ηξερε πως να τα φαει και μας ειχε γεμισει ο μαλακας με ζουμια, τσιμπαγε τα βατομουρα απο τα χερια μου σα να προσπαθει να τα μαδησει ρωγα ρωγα, του αρεσαν πολυ, κι εμενα μου αρεσαν και τα ετρωγα με χαρη αλλα ηταν αφυσικα μεγαλα και τοσο νοστιμα και ξυπνησα με μια βατομουριλα αλλα ηταν ωραιαααααααααααααααααααααααααααααααα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου