Αγαπημένος λαικός
δίσκος μου είναι το 7'' που έβγαλε ο
Στράτος Διονυσίου το 1968 με τραγούδια
του Άκη Πάνου "Και τι δεν κάνω/ Γιατί
καλέ γειτόνισσα". Εκτός του ότι ο
Στράτος Διονυσίου υπήρξε για μένα ο πιο
αυθεντικός λαϊκός τραγουδιστής που
πέρασε από την Ελλάδα, τα τραγούδια του
μου μιλούσαν από παιδί - ο ρυθμός, η
ερμήνεια - και ας μην είχα γνωρίσει τον
έρωτα τον οποίο τραγουδούσε και εξυμνούσε.
Αποφάσισα να επικεντρωθώ σε αυτό το
single γιατί το Γιατί Καλέ Γειτόνισσα ήταν
τραγούδι-αιτία και πολλάπλές καταστροφές
μέσα στο σπίτι μου (βλέπε σπάσημο πιάτων,
τουφεκιές στο ταβάνι του σπιτιού κλπ)
αλλά και γιατί κλείνει πλέον τα 45 χρόνια
"ζωής" και συνεχίζει την διαχρονική
του πορεία ακάθεκτο.
Και μετά το "Και τι
δεν κάνω" σε κάνει να θέλεις να
τραγουδάς από τον πρώτο στοίχο του και
νιώθεις ερωτευμένος με το τίποτα.
Αμαρτία μεγάλη
μια καρδιά που για σένα
λαχταράει και πεθαίνει
να τη βλέπεις σαν ξένη
Και τι δεν κάνω
για να βρεθώ στην αγκαλιά
σου τι δεν κάνω
και μ' αποφεύγεις σαν
αλήτη, σαν ζητιάνο
κάθε στιγμή.
με αγάπη,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου